به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، استراتژی های معمول در زمینه مهندسی بافت و طب ترمیمی اغلب داربستی سه بعدی را برای شبیه سازی ماتریکس خارج سلولی طبیعی به کار می برند. این ماتریکس به عنوان الگویی ساختاری برای حمایت چسبندگی، مهاجرت، تمایز و تکثیر سلول ها استفاده می شود و تشکیل بافت جدید را هدایت می کند. محققین دانشگاه واشنگتن تکنیک جدیدی را برای مدل سازی داربست سلولی طبیعی و به منظور طب ترمیمی استفاده کردند و سعی برآن داشتند که متدی را برای حذف تومورهای سرطانی روی این داربست ها تست کنند. این محققین از تکنیک هیستوتریپسی جوشان استفاده کردند. این تکنیک از امواج مافوق صوت با شدت بسیار بالا برای شکستن بافت استفاده می کند و در این مطالعه نیز تومورهای سرطانی را با استفاده از امواج مافوق صوت به صورت مایع در می آورد. این محققین توضیح داده اند که امواج صوتی با شدت بالا و زیر 20Hz به وسیله بدن احساس می شود اما بوسیله گوش انسان به عنوان صوت شناسایی نمی شود. بعد از تخریب تومورها به وسیله امواح صوتی، بدن باید آن ها را به صورت زباله های سلولی از بدن دفع کند. با این وجود،  تست بافت های فاقد سلول شده نشان می دهد که این تکینک شبکه ای فیبری و دست نخورده را ایجاد می کند. این محققین می گویند که در برخی از آزمایشات آن ها، برخی بافت های استرومایی وعروقی باقی می ماند و این گروه بر این باور هستند که می توانند از این بافت های فاقد سلول شده برای مهندسی بافت و طب ترمیمی استفاده کنند. این چارچوب باقی مانده  به عنوان داربستی برای رشد سلول ها عمل می کند. سلول زدایی بافتی و اندامی اغلب از تیمارهای شیمیایی و آنزیمی استفاده می کند که اغلب چندین روز طول می کشد و می تواند موجب آسیب به بافت ها و فیبرها شود اما هیستوتریپسی موجب سلول زدایی سریع بافت ها با کمترین میزان آسیب می شود.

پایان مطلب/