به گزارش بنیان به نقل ازmedicalnewstoday، به گفته دکتر Vogelstein به خوبی ثابت شده است که سلول های بنیادی خاص هر بافت دارای جهش های تصادفی هستند که به دلیل خطاهای DNA در زمان تقسیم سلولی است و این جهش ها منجر به سرطان، موجب جهش های بیشتر یا افزایش خطر سرطان می شوند. با این حال این محققین به این نکته اشاره داشته اند که مشخص نیست که این جهش های تصادفی در مقایسه با فاکتورهای وراثتی و محیطی، تا چه حد در وقوع سرطان نقش دارند. آن ها برای رسیدن به این یافته ها یک مطالعه علمی مربوط به 31 نوع سرطان را مورد آنالیز قرار دادند. آن ها تعداد تقسیم سلول های بنیادی را در هر نوع سرطان مورد ارزیابی قرار دادند و نرخ آن ها را با خطر ابتلا به سرطان در بین سایر سرطان های مشابه در جمعیت آمریکا مقایسه کردند. آن ها مشارکت تقسیم سلول های بنیادی در خطر سرطان را با استفاده از تئوری های آماری محاسبه کردند. آن ها دریافتند که جهش های تصادفی DNA طی تقسیم سلولی ممکن است دلیل 65درصد وقوع سرطان ها باشد، در حالی که 35درصد دیگر می تواند به دلیل فاکتورهای وراثتی یا محیطی باشد. به طور کلی، این تیم دریافتند که هرچه تعداد تقسیمات سلول های بنیادی که اتفاق می افتد بیشتر باشد(وقوع خطاهای DNA نیز بیشتر می شود) در نتیجه احتمال وقوع ایجاد سرطان بیشتر خواهد بود. با توجه به تصادفی بودن وقوع این موتاسیون ها در سلول های بنیادی غیر سرطانی، بیشتر این وقوع سرطان به دلیل بدشانسی است. این امر نه تنها برای درک این بیماری ها بلکه برای طراحی استراتژی های درمانی بسیار مهم است. در آنالیزها این محققین دریافتند که در 22 مورد از 31 مورد سرطان  این موتاسیون های بدشانسی رخ می دهد که شامل سرطان تخمدان، پانکراس، بیضه و استخوان است. اما وقوع سرطان هایی مانند ریه و ... عمدتا به دلیل ترکیب این بدشانسی ها و فاکتورهای محیطی و وراثتی است.

پایان مطلب/