به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، محققین در دانشگاه راکفلر به مطالعه یکی از عوامل دخیل در این تنوع آسیب پذیری در سرطان سلول های سنگفرشی پرداخته اند:  در معرض سیگنالی به نام TGF-β قرار گرفتن، که این سیگنال از سلول های ایمنی تجمع یافته در نزدیک عروق خونی تومور صادر می شود.

چندین دلیل وجود دارد که سلول های بنیادی سرطانی می توانند در برابر درمان مقاومت کنند. این مطالعه اهمیت محیط احاطه کننده سلول های بنیادی سرطان پوست به ویژه آن هایی که در معرض سیگنال TGF-β قرار می گیرند را نشان می دهد. این محققین امیدوار هستند که این مطالعه بتواند راه حلی را برای مهار عود مجدد سلول های سرطانی که تهدید کننده حیات فرد هستند پیدا کنند. این محققین روی کارسینومای سلول های سنگفرشی در پوست موش فوکوس کردند. شبیه بسیاری از سلول های بنیادی در بافت های طبیعی، سلول های بنیادی که سرطان سلول های سنگفرشی را ایجاد می کنند به دو دسته تقسیم می شوند: آن هایی که تقسیم و تکثیری سریع دارند و آن هایی که آهسته تر تکثیر می شوند. محققین تصور می کنند که این سلول های خفته تر هستند که مسئول مقاومت به داروهای سرطانی هستند. به همین دلیل محققین این احتمال را با به صفر رساندن TGF-β که رشد را در بسیاری از بافت ها محدود می کند بررسی کردند. مطالعه قبلی نشان داده است که موش هایی با سلول های بنیادی پوستی طبیعی نمی توانند به TGF-β پاسخ دهند و به ایجاد تومورهایی که سریع رشد می کنند حساس می شوند. برعکس، با این حال، TGF-β در متاستاز بسیاری از سرطان های نیز دخیل است. آیا این فاکتور هم در رشد و هم مهار سلول های سرطانی دخیل است؟

محققین سیگنالینگ TGF-β را در تومورهای موشی در حال تکوین بررسی کردند، آن ها دریافتند که سلول های بنیادی سرطانی قرار گرفته در نزدیکی عروق خونی تومور سیگنال TGF-β قویی را دریافت می کنند بلکه برخی از سلول ها این سیگنال را دریافت نمی کنند. برای مشاهده اثرات این تفاوت، آن ها سلول هایی را که در معرض TGF-β قرار داشتند و به آن پاسخ می دهند و از تگ سبز برای نشان دار کردن اخلاف سلول های بنیادی استفاده کردند. با گذشت زمان آن ها مشاهده کردند که سلول های بنیادی پاسخ دهنده به TGF-β آهسته تر تکثیر می یابند ولی همزمان تهاجم می کنند و پراکنده می شوند. خلاف این واقعه در مورد سلول هایی می افتد که از دریافت TGF-β دور هستند و تکثیر سریع دارند و در نتیجه کمتر تهاجم می کنند و موجب افزایش رشد توده توموری هستند. آن ها از داروی سیس پلاتین برای تست روی این سلول ها استفاده کردند و مشاهده کردند که این دارو اغلب سلول های سرطانی که به TGF-β پاسخ نمی دهند را می کشند، در حالی که بسیاری از پاسخ دهنده ها را باقی می گذارد. زمانی که دارو را کاهش می دهند، سلول های بنیادی سرطانی پاسخ دهنده به TGF-β موجب بازگشت توموری می شوند. بنابراین به نظر می رسد این هتروژنی موجود در پاسخ دهی به TGF-β موجب بازگشت سرطان و عود مجدد آن است.

پایان مطلب/