به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، این مطالعه می تواند گام مهمی به سمت نگهداری بافت ها و ساختارهای پیچیده باشد. پیش از این استفاده از حفاظت انجمادی(cryopreservation) برای حفظ مایع سمن، خون، جنین، دانه گیاهان و برخی فرایندهای بیولوژیک دیگر استفاده شده بود. اما این فرایند اغلب به دلیل بلورهای یخی که در نتیجه انجماد آب اتفاق می افتد می تواند منجر به تخریب سلول ها و بافت ها شود. به همین دلیل، محققین تاکنون از مواد ضد یخ بسیاری برای کاهش آسیب طی فرایند انجماد استفاده کرده اند که در بین آن ها اتیلن گلایکول مصرف بیشتری دارد. اما مشکلی که وجود دارد این است که بسیاری از این مواد ضد یخ سمی هستند و می تواند به نوبه خود موجب مرگ سلولی شوند.در این مطالعه جدید، مهندسین از یک مدل سازی ریاضی برای شبیه سازی فرایند فریز شدن در حضور این ضد یخ ها استفاده کرده اند و راهی را برای به حداقل رساندن آسیب پیدا کرده اند. آن ها دریافته اند که اگر سلول ها را در ابتدا در معرض کمترین غلظت مواد ضد یخ ثرار دهیم، به مرور زمان سلول متورم می شود، سپس با اضافه کردن غلظت بالای مواد ضد یخ، نمونه می تواند منجمد شود. نتیجه این کار سمیت کمتر ماده ضد یخ خواهد بود. محققین می گویند که زیستایی سلول ها به دنبال روش های انجمادی مرسوم 10 درصد است و این در حالی اسن که در روش جدید این زیستایی به 80 درصد می رسد. محققین می گویند که این مدل ریاضی به ما کمک می کند که ضدیخی با کمترین سمیت را شناسایی کنیم و در نهایت با شناسایی چنین موادی، شرایط انجماد بافت های پیچیده و یا کل اندام را فراهم سازیم.

پایان مطلب/