به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، در این مطالعه جدید محققین مارکر ژنتیکی را شناسایی کرده اند که می تواند به پیش بینی این که یک درمان به چه میزان برای بیمار سودمند است کمک کند. گلیوبلاستوما معمولا بوسیله پرتودرمانی و یا استفاده از داروهای شیمی درمانی مانند تموزولامید تحت درمان قرار می گیرد که شاید به طول عمر آن ها بیافزاید اما غالبا موثر نیست و کشنده است. یکی از مشکلات مهم  در درمان گلیوبلاستوماهای مغزی وجود سد خونی مغزی است که مانع از عبور داروها می شود. سال ها تحقیق بوسیله محققین نشان داده است که استفاده از shRNA ها برای هدف قرار دادن برخی ژن ها در تومورهای مغزی می تواند راه حل امیدوار کننده ای باشد و بدین ترتیب هم رشد و بقای تومور را کاهش دهد و هم این که بر بقای فرد بکاهد. یکی از ژن های مهمی که بوسیله این shRNAها هدف قرار می گیرد PRMT5 است. زمانی که این ژن خاموش باشد، سلول های تومور رشد خود را متوقف می کنند. از آن جایی که محصول این ژن، پروتئینی آنزیمی است که روی صدها پروتئین دیگر اثر می گذارد، محققین هنوز مکانیسم دقیق عملکرد آن در تحریک رشد سلول های سرطانی را شناسایی نکرده اند. به نظر می رسد که PRMT5 روی یک فرایند پردازش ژنی اثر می گذارد که منجر به تحریک رشد تومور می شود. در واقع در این مطالعه محققین MIT‌نشان داده اند که سلول های بنیادی عصبی از سطوح بالای PRMT5 برای تضمین پردازش موثر ژنی و بیان ژن های تکثیری استفاده می کنند. زمانی که سلول ها رو به سمت بلوغ بیشتر می آورند، سطح PRMT5 نیز کاهش می یابد و در نتیجه فعالیت تکثیری سلول ها نیز کاهش می یابد. زمانی که سلول های مغزی سرطانی می شوند، سطوح PRMT5 مشخصا افزایش می یابد و پردازش mRNA مربوط به فرایند تکثیر افزایش می یباد و در نتیجه سلول ها به صورت کنترل نشده ای رشد می کنند.

زمانی که محققین PRMT5 را در سلول های توموری بلوک کردند، مشاهده کردند که تقسیم سلولی متوقف شد و سلول ها وارد یک مرحله خفتگی شدند. مهار کننده های PRMT5 نیز موجب متوقف شدن رشد تومورهای گلیوبلاستومایی شدند که زیر پوست موش ایمپلنت شده بودند(هر چند این تومورها ویژگی های تومورهای مغزی را بدلیل وجود سد خونی مغزی ندارند).

این مطالعه، PRMT5 را یک هدف مناسب برای درمان یا جلوگیری از رشد بیشتر تومورهای گلیوبلاستومایی می داند و نشان می دهد که می توان با تمرکز بیشتر روی مکانیسم عمل این ژن و طراحی داروهای موثر برای هدف قرار دادن آن، راهکار درمانی مناسبی را برای مبارزه با گلیوبلاستوما و افزایش بقای بیماران کشف کرد.

پایان مطلب/