به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، در سال های اخیر، محققین مدیفیکاسیون های شیمیایی را برای mRNAی ژنومی در جایگاه های خاص شناسایی کرده اند و دریافته اند که این تغییرات دینامیک هستند، بدین معنی که این گروه های شیمیایی خاص بوسیله آنزیم هایی به طور پیوسته به این mRNA اضافه شده و برداشته می شوند. یکی از شایع ترین مدیفیکاسیون های شیمیایی برای mRNAی انسانی m6A است.

یافته های اخیر در زمینه نحوه تکوین مغز با استفاده از سلول های بنیادی عصبی و ارگانوئیدهای مغزی نیز نشان داده است که فرایند تکوین مغز فرایندی بسیار پیچیده است که نیازمند خاموش و روشن شدن ژن ها در مراحل مختلف تکوینی است. هر گونه اشتباهی در طی تکوین می تواند منجر به مشکلات شدید مغزی شود. دید کلاسیکی که وجود دارد این است که DNA در کد کردن RNA نقش دارد و آن هم به نوبه خود منجر به تولید پروتئین می شود. با این حال، از آن جایی که mRNA در سطوح مختلفی مدیفه می شود، پروتئین های متنوعی ساخته می شود. یک زمینه جدید موسوم به اپی ترانسکریپتومیک به مطالعه ای مدیفیکاسیون ها می پردازد.

اپی ترانسکریپتومیک و مطالعه تکوین جنینی مغز پستانداران نقش m6A را در مدیفیکاسیون mRNA، همانند سازی سلولی و تمایز عصبی نشان داده است. اگر m6A در زمان مناسب به mRNA متصل شود، فرایند تکوین نیز دچار انحراف می شود. مطالعات موشی نشان داده است که حذف m6A منجر به همانند سازی سلولی می شود و در نتیجه تمایز سلول های بنیادی به نوعی متوقف می شود. در چنین موش هایی سلول های مغزی مانند نورون و سلول های گلیالی کمتری تشکیل می شود و بنابراین مدار مغزی غیر طبیعی شده و عملکرد مغزی مختل می شود. استفاده از ارگانوئیدهای مغزی مشتق از سلول های بنیادی پرتوان القایی که در آن ها m6A حذف شده بود نیز منجر به تکوین ارگانوئیدهای مغز قدامی ناقصی شد.

این مطالعه نشان داده است که سلول های بنیادی انسانی در مقایسه با سلول های موشی تگ های m6A بیشتری دارند و ارتباط تنگاتنگی نیز با بروز اختلالات عصبی مانند شیزوفرنی و اختلالات طیف اوتیسم دارند.

پایان مطلب/