به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، شنوایی تا حد زیادی حاصل انتقال لرزش های پرده گوش به بخش حلزونی گوش داخلی از طریق سه استخوان چه در گوش میانی به نام اوسیکل ها است. در صورتی که این اوسیکل ها به دلایلی مانند حادثه یا عفونت آسیب ببینند، ناشنوایی اتفاق می افتد. معمولا این ناشنوایی ناشی از عدم هدایت اصوات، می تواند با استفاده از جراحی های بازسازی کننده با استفاده از پروتزهای ساخته شده از استیل ضد زنگ یا سرامیک درمان شود اما متاسفانه بعد از مدتی این جایگزین ها عملکرد خود را از دست می دهند.

اوسیکل ها ساختارهای بسیار کوچکی هستند و یکی از دلایل عدم موفقیت جراحی ها ناشی از این است که ساخت پروتزهایی به اندازه و شکل این اوسیکل ها بسیار مشکل است. اما محققین دانشگاه مریلند در بالتیمور توانسته اند جایگزین های سه بعدی سفارشی دقیقی را برای این اوسیکل ها بسازند. در این مسیر پرینت سه بعدی، راهی برای تولید پروتزهای سفارشی بر مبنای شکل و اندازه مورد نیاز برای بیماران است.

در این مطالعه محققین اوسیکل های گوش میانی(چکشی، سندانی و رکابی) مربوط به سه انسان مرده را برداشته و سی تی اسکل کرده و از شکل و اندازه آن ها برای پرینت سه بعدی پروتزهایی که شبیه استخوان چه های گوش داخلی هستند استفاده کردند و مشابهت بسیار زیاد آن ها را مشاهده کردند. اینک آن ها معتقدند که به لطف سی اسکن های بسیار پیشرفته می توان، اسکن های دقیقی از اوسیکل های افراد ناشنوا تهیه کرد و به کمک آن ها و تکنولوژی پرینترهای سه بعدی پیشرفته، این اوسیکل ها را ساخته و طی جراحی برای درمان ناشنوایی هدایتی در این بیماران استفاده کرد.

پایان مطلب/