به گزارش بنیان به نقل از medicalnewstoday، سال هاست که محققین می توانند سرعت فرایند ترمیم زخم در دهان بسیار سریع تر از پوست است و در سال 2009 بود که آن ها نشان دادند لثه ها دارای سلول های بنیادی مزانشیمی هستند که می توانند ابزار درمانی مناسبی باشند. این سلول های بنیادی قادرند پروتئین های بیشماری را ترشح کنند که در این فرایند ترمیم و بهبودی نقش مهمی را بازی می کنند.

دکتر شی و همکارانش در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی پیش از این نشان دادند که سلول های بنیادی مزانشیمی بسیاری از عملکردهایشان را به صورت مولکول های پیام رسان و در قالب وزیکول های خارج سلولی انجام می دهند. در ادامه آن ها به مقایسه این وزیکول های خارج سلولی مشتق از سلول های بنیادی مزانشیمی لثه ای با سلول های بنیادی مزانشیمی موجود در پوست پرداختند و دریافتند که در لثه، این سلول های بنیادی مزانشیمی دارای پروتئین های بیشتری هستند که مهترین آن ها در زمینه ترمیم زخم، پروتئین ضد التهابی IL-1RA است که سیتوکین های پیش التهابی را بلوک می کند. نقش درمانی این پروتئین ضد التهابی IL-1RA، در درمان آرتریت روماتوئید و شرایط التهابی نشان داده شده است. در ادامه شی و همکارانش دریافتند که پروتئینی به نام Fas در آزادسازی IL-1RA و سایر سیتوکین ها نقش دارد. آن ها دریافتند که در سلول های بنیادی مزانشیمی لثه ای در مقایسه با مشابه پوستی آن ها، میزان بیشتری پروتئین Fas وجود دارد. بررسی های مولکولی بیشتر نشان داد که Fas کمپلکس پروتئینی را با Fap-1‌و Cav-1 تشکیل می دهد تا آزادسازی وزیکول های کوچک خارج سلولی را شروع کند. برای شناسایی ارتباط این سلول ها با فرایند ترمیم زخم؛ محققین به ارزیابی بافت زخم پرداختند و دریافتند که IL-1RA در سلول های بنیادی مزانشیمی لثه ای در حاشیه های زخم افزایش می یابد. در موش های فاقد IL-1RA، مدت زمان بیشتری طول می کشد تا زخم های لثه ای بهبود یابد. تزریق IL-1RA ترشح شده از سلول های بنیادی مزانشیمی لثه  به زخم ها منجر به بهبود سریع تر آن ها شد.

در مجموع می توان گفت که سلول های بنیادی مزانشیمی لثه ای با آزادسازی مقادیر زیاد سیتوکین از طریق وزیکول های خارج سلولی، ترمیم زخم را سرعت می بخشند. این یافته ها می تواند بویژه برای کسانی که از مشکلاتی مانند زخم های دیابتی و سایر زخم های دیر بهبود یابنده رنج می برند حائز اهمیت باشند و راه را برای ایجاد درمان های جدید برای آن ها هموار سازد.

پایان مطلب/