به گزارش بنیان به نقل از stem-cells-news، مطالعات گذشته با استفاده از مدل های خوکی و موشی سکته نشان داده است که استفاده از سلول های بنیادی به منظور درمان موجب می شود که اندازه ناحیه آسیب دیده تا 35 درصد کاهش یابد و از دست رفتن بافت مغزی نیز تا 50 درصد کاهش یابد. اما مطالعه ای جدید نشان داده است که درمانی به نام AB126 که از وزیکول های خارج سلولی برای درمان استفاده می کند می تواند کارایی بهتر و بیشتری در درمان سکته داشته باشد.

در این مطالعه محققین وزیکول های خارج سلولی که ساختارهای نانومتری حاوی فاکتورهای دخیل در پیام رسانی سلولی هستند را روی یک مدل موشی سکته ترومبوامبولیک(TE) تست کردند.این وزیکول های خارج سلولی از سلول های بنیادی عصبی و سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق شده بودند. ارزیابی های نشان داد که وزیکول ها خارج سلولی یا اگزوزوم های مشتق از سلول های بنیادی عصبی در مقایسه با سلول های بنیادی مزانشیمی میزان ضایعه را به مراتب بیشتر کاهش می دهند. مزیت این وزیکول های خارج سلولی برای درمان این است که آن ها به راحتی از سد خونی مغزی عبور می کنند و اثرات درمانی مربوط به سلول های بنیادی را برجای می گذارند و با مشکلات مربوط به رد پیوند بوسیله سیستم ایمنی بدن نیز همراه نیستند.

پایان مطلب/