محققین UCLA گزارش کرده اند که استفاده از ژن درمانی سلول های بنیادی برای درمان بیماران مبتلا به نوعی بیماری خونی ارثی موسوم به بیماری گرانولوماتوز مزمن وابسته به X یا X-CGD موفقیت آمیز بوده است.

یک تلاش تحقیقاتی گسترده که بیش از یک ربع قرن طول کشیده است ممکن است منجر به تولید سلول های بنیادی خون ساز اختصاصی برای فرد شود که قابلیت استفاده در درمان لوکمیا را دارد.

سال هاست که محققین بدنبال راهی برای تمایز موثر سلول های بنیادی به سلول ها و بافت های هدف و دلخواه از طریق دستکاری محیط آن ها هستند.

در مطالعه ای روی 300 بیمار، بیماران مبتلا به COVID-19 و با علایم سندرم زجر تنفسی متوسط تا شدید، برای یافتن دوز موثر مورد تیمار با یک محصول سلول های بنیادی آلوژن موسوم به remestemcel-L قرار می گیرند.

آمارها نشان می دهد که حدود نیمی از بیمارانی که به COVID-19 مبتلا می شوند به دلیل آسیب قلبی تحت مراقبت های شدید پزشکی قرار می گیرند.

در طول همه گیری های COVID-19 ، از آنجا که تقاضا برای آزمایش های تشخیصی و درمانی SARS-CoV2 از عرضه بسیار فراتر رفته است ، دانشمندانی که در حوزه تحقیقات دانشگاهی فعالیت می کنند شروع به تبدیل آزمایشگاه های خود به مراکز آزمایش روی این ویروس و بیماری کرده اند. کرده اند.

پژوهشی جدید نشان داده است که چگونه ارتباطات شدید بین سلول های بنیادی می تواند منجر به لوکمیا شود. این کشف می تواند راه را برای ایجاد درمان های جدید و هدفمند برای این بیماری هموار سازد.

محققین دانشگاه Groningen از موتورهای مولکولی برای دستکاری ماتریکس پروتئینی که سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان روی آن رشد کرده اند استفاده کرده اند.

سلول های گلیالی که به طور طبیعی نورون های سرتاسر مغز و طناب نخاعی را حمایت می کنند، در بیماری های نورون های حرکتی(MND) دچار آسیب می شوند.

سلول های بنیادی خون ساز مشتق از اهدا کننده های سالم می توانند به بیمارانی که از لوکمیای حاد رنج می برند کمک کنند. با این حال، عوارض جانبی این درمان ها غالبا شدید هستند.

در حالی که فناوری CRISPR/Cas9 نقص ژنتیکی موجود را برش داده و آن را با قطعه صحیح جانش می کند، آخرین ورژن های این فناوری به نحو متفاوتی عمل می کنند.

دیابت حاصل مشکل در تولید یا پاسخ دهی به هورمون انسولین است و یک درمان جدید و نوظهور برای این بیماری شامل تبدیل سلول‌های بنیادی به سلول‌های بتای ترشح کننده است که در حال حاضر در مطالعات جانوری به خوبی جوابت داده است و موجب کاهش علایم بیماری در آن ها شده است.

طبق آمار سازمان بهداشت جهانی (WHO) عفونت، التهاب، تروما، بیماری و لنزهای تماسی از جمله دلایل بروز اسکار قرنیه و نابینایی هستند. در حالی که پیوند قرنیه، گلد استاندارد درمانی برای این مشکل است اما کمبود اهدا کننده استفاده از این رویکرد را محدود کرده است و به همین دلیل محققین به دنبال ایجاد رویکردی جایگزین هستند.

محققین سوئیسی در دانشگاه زوریخ به دنبال یافتن راهی برای تولید بافت های انسانی در شرایط فضایی هستند.

پروتئین های ساختاری موجود در تخمدان خوک و انسان شباهت های بسیاری با یکدیگر دارند و همین امر موجب می شود که تخمدان های خوکی منبع فراوانی از پروتئین های مکمل را برای جوهرهای زیستی(bioinks) و برای پرینت سه بعدی تخمدان های انسانی فراهم می آورند.