یک مسیر زیستی ثانویه که به سلول های ایمنی پیام می دهد سلول های سرطانی را نبلعند و نکشند بوسیله محققین دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد شناسایی شده است. استفاده از یک آنتی بادی که سیگنال"من را نخور" را بلوک می کند توانسته است در درمان سرطان موثر باشد

اغلب افراد سالم به ندرت دچار عفونت های سیتومگالوویروسی انسانی(hCMV) می شوند که شکلی از ویروس هرپس است که با گذشت هزاران سال با انسان تکامل یافته است و معمولا در بدن انسان به صورت خفته وجود دارد.

سلول درمانی پتانسیل زیادی برای درمان آسیب غضروفی دارد. با این حال، هنوز مشخص نیست که سلول های بنیادی خود مسئول بازسازی هستند یا این که آن ها موجب شروع این فرایند می شوند.

محققین دانشگاه مینه سوتا یک عروق خونی مهندسی شده ای را در آزمایشگاه تولید کرده اند که به طور کامل از مواد زیستی تشکل شده اند و جالب این که هیچ سلول زنده ای نیز در تولید آن ها به کار نرفته است. این عروق اخیرا در پریمات های غیر انسانی تست شده اند.

محققین دانشگاه سنت لوئیس نشان داده اند که دارویی جدید فیبروز(اسکار) را کاهش می دهد و مانع از دست رفتن عملکرد عضلانی در مدل جانوری دیستروفی عضلانی دوشن(DMD) می شود. این دارو رویکردی امیدوار کننده ای را برای طراحی داروهای جدیدی که بتواند به افراد دیستروفی کمک کند، ارائه می دهد.

نتایج پژوهشی که اخیرا منتشر شده است حاکی از توانایی یک آنتی بادی منوکلونال انسانی شده ضد CCR5 به نام PRO 140‌در مطالعات پیش درمانگاهی است. این آنتی بادی که بوسیله کمپانی CytoDyn تولید شده است می تواند به طور موثری ایجاد بیماری پیوند علیه میزبان (GvHD) را بلوک کند.

کمپانی Autolus، یک کمپانی بیوتکنولوژی بالینی مستقر در لندن است که در زمینه تولید و تجاری سازی نسل جدید درمان های مبتنی بر سلول های T مهندسی شده است و به تازگی اعلام کرده است که در بخش سوم سرمایه گذاری در این زمینه 80 میلیون دلار(59 میلیون یورو) هزینه کرده است.

روشی جدید برای بدست آوردن سلول به منظور پیوند مغز استخوان بوسیله محققین بیمارستان عمومی ماساچوست و انستیتو سلول های بنیادی هاروارد تولید شده است که دو هدف را دنبال می کند: ایمن و کارآمد کردن و کاستن از ناخوشایند بودن فرایند اهدا و دیگری بدست آوردن سلول هایی که در مقایسه با پروتکل موجود کارایی بیشتری داشته باشند.

تیمی از محققین در CECAD، راه موثری را برای تولید نورون ها از سلول های بنیادی پرتوان شناسایی کرده اند.

مایع آمنیوتیک، مایع محافظی است که جنین را احاطه کرده است و طی زایمان به عنوان یک زباله بیولوژیک دور ریخته می شود. با این حال، شواهد زیادی وجود دارد که این مایع منبع ارزشمندی از مواد زیستی از جمله سلول های بنیادی است و می تواند به عنوان منبع بالقوه این سلول ها برای سلول درمانی استفاده شود.

محققین دانشگاه Tufts به ارزیابی رفتار سلول های بنیادی بالغ در قالب فرایند پیری و تاثیرشان روی حس بویایی پرداخته اند.

پروفسور اورسلا آندرر در دانشگاه براندنبورگ نشان داده است که یک آزمایش کشت بافت می تواند برای شناسایی بیمارانی که قادر به سود بردن از سلول درمانی هستند، مورد استفاده قرار گیرد.

یک داروی از پیش موجود که برای مبارزه با سرطان های مختلف استفاده می شود می تواند در درمان هانتینگتون موثر باشد.

ظرف چند ماه آینده، میلیون ها نفر در سراسر جهان می توانند برای آنفلوآنزا و تب و درد و احتقان ناشی از آن مورد واکسیناسیون قرار گیرند. اما چگونه یک تزریق ساده می تواند منجر به شروع یک پاسخ ایمنی شود که فرد را به طور کامل و از سر تا پا مورد مراقبت قرار دهد؟

محققین دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن؛ راهی برای جلوگیری از رشد سلول های چربی یافته اند. طی رشد سلول های چربی فرد دچار اضافه وزن و چاقی می شود.