به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، در سال های اخیر صدها بیمار آمریکایی به دلیل آلودگی های ناشی از هپارین چینی دچار عوارض ناخواسته شده اند که بیش از 81 درصد آن ها فوت کرده اند و این امر سازمان غذا و داروی آمریکا را مجبور به چاره اندیشی در این زمینه کرده است.

دکتر جان وایت لاک در دانشگاه New South Wales‌استرالیا می گوید زمانی که شروع به انجام این مطالعه کردیم بسیار بهت زده بودیم که در قرن حاضر، هنوز مردم ناچار به استفاده از محصولات جانوری برای تولید دارو هستند. به همین دلیل این محقق و همکارانش به بررسی مکانیسمی پرداختند که سلول های ما به طور طبیعی هپارین را می سازند، ژن مسئول را شناسایی کردند و در شرایط آزمایشگاهی بیان آن را در سلول ها القا کردند. نتیجه این امر تولید محصولی طبیعی بود که سنتتیک نبود و در مقایسه با مواد مشتق از حیوانات ایمن تر بود. هپارین داروی رقیق کننده خون است که برای جلوگیری از لخته خون در بیمارانی که متحمل دیالیز یا جراحی شده اند استفاده می شود. آمارها نشان می دهد که سالانه 12 میلیون بیمار در آمریکا نیازمند استفاده از هپارین هستند. اغلب این هپارین دارویی از منابع چینی تامین می شود که منشا آن ها از روده خوک و یا بافت ریوی گاوها است. معمولا در فرایند استخراج هپارین از این بافت ها، سهل انگاری هایی صورت می گیرد که منجر به ایجاد آلودگی های حیوانی می شود. اما روشی که به وسیله دکتر وایت لاک و همکارانش ابداع شده است نیاز به استفاده از بافت های جانوری را مرتفع می سازد و از توانایی ذاتی بدن در تولید هپارین بهره می برد. در این روش آن ها سلول های کلیه انسانی رشد یافته در آزمایشگاه را برای افزایش بیان ژن serglycin القا کردند. تصور می شود که این ژن مسئول تولید هپارین است. سپس آن ها ویژگی های رقیق کنندگی خون این هپارین را تست کردند. نتایج نشان می دهد که این هپارین تمام ویژگی های ضد انعقادی را دارا است. این هپارین می تواند منبع دارویی مناسبی باشد و این مطالعه گامی مهم به سمت ایجاد منبعی جایگزین برای هپارین جانوری است.

پایان مطلب/