به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، کرم پهن Schistosoma mansoni همانند سایر کرم های مشابهش، دارای جمعیتی از سلول های بنیادی به نام نئوبلاست است که قادر به خودنوزایی هستند اما عملکرد آن ها به خوبی مشخص نیست. اما در این مطالعه حدید محققین مرکز پزشکی UT Southwestern دریافته اند که این نئوبلاست ها تبدیل به سلول هایی می شوند که در تولید و بازسازی لایه خارجی پوست کرم دخالت دارند. این بافت منحصر بفرد را تگامنت یا پوشش اندام نامیده می شود. این تگامنت به عنوان سدی بین S.mansoni و جریان خون میزبانش عمل می کند که می تواند محیط نامساعدی برای انگل عمل کند. در واقع این بافت یک مزیت تکاملی است که می تواند کرم پهن انگلی را از سیستم ایمنی میزبان دور نگه دارد. یافته های اخیر این مطالعه پیشنهاد می کند که سلول های بنیادی نقش مهمی را تجدید دائمی پوست ایفا می کنند و این امر برای توانایی این انگل برای بقای چند دهه ای در میزبان مهم است. با توجه به آن چه گفته شد، محققین بر این باورند که می تواند با استفاده از پرتوتابی این سلول های بنیادی را کاهش داد و به نوعی مانع از تشکیل مجدد تگامنت پوستی این انگل شد. این امر بقای انگل را به خطر می اندازد و در نتیجه می تواند مانع از تولید مثل و بقای هر چه بیشتر آن در بدن میزبان شود.

انگل شیستوزوما و علایم مربوط به آن یکی از کشنده ترین دلایل مرگ ها در مناطق گرمسیری است و سالانه بیش از 280 هزار نفر به دلیل آلودگی به این انگل می میرند که 90 درصد آن ها در آفریقا اتفاق می افتد.

پایان مطلب/