به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، این مطالعه که بوسیله محققین در مرکز سلول های بنیادی لوند صورت گرفته است می تواند منجر به یافتن راه هایی برای درمان سکته شود. زمانی که یک سکته اتفاق می افتد، سلول های عصبی درون ناحیه آسیب دیده مغز می میرند و منجر به التهابی می شوند که سلول های ایمنی را به آن ها ناحیه جذب می کند. در بین این سلول های ایمنی شما می توانید منوسیت ها را پیدا کنید که بعد از ورود به ناحیه ملتهب به ماکروفاژها تکوین می یابند که ناحیه آسیب دیده را پاک سازی می کنند و بافت مرده را حذف می کنند. اما این همه داستان نیست و آن ها موادی را ترشح می کنند که به ترمیم مغز کمک می کنند.

اغلب بیماران سکته ای با گذشت زمان تا حدی ریکاوری می شوند. این بهبود خودبخودی به خوبی شناخته شده است اما این دلیل واقعی امر نیست. محققین لوند براین باورند که این بهبود تا حدی به دلیل موادی است که از سلول های ایمنی آزاد می شود. در مطالعه ای موشی، محققین تعداد سلول های منوسیتی خون موش را به طریقی کاهش دادند و مشاهده کردن که این موش ها در مقایسه با کنترل میزان ریکاوری کمتری دارند. تاکنون اغلب مطالعات به فازهای اولیه ریکاوری بعد از سکته(روزهای اول) توجه می کردند، اما در این مطالعه محققین به مراحل دیرتر توجه کردند. آن ها مشاهده کردند که بعد از سکته مغز سلول های عصبی را سلول های بنیادی خودش تولید می کند. آن ها مشاهده کردند که با اضافه کردن منوسیت ها به مغز موش های مدل برای سکته، فرایند خود ترمیمی به میزان بیشتری صورت گرفت که همراه با تولید سلول عصبی(از سلول های بنیادی) بیشتر بود. مطالعه بیشتر نشان داد که این منوسیت ها موادی را ترشح می کنند که سلول های بنیادی را به آن منطقه فرا می خواند و موجبات تمایز آن ها به سلول های عصبی را فراهم می آورد. این نشان می دهد که التهاب می تواند جنبه های مثبتی نیز برای درمان سکته داشته باشد.

پایان مطلب/