به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، در مطالعه ای جدید محققین TSRI، مجموعه از 100 میلیون آنتی بادی را مورد غربالگری قرار دادند و دریافتند که تعدادی از آن ها می توانند به بازبرنامه ریزی سلول های شبه پوستی بالغ به سلول های بنیادی موسوم به سلول های بنیادی بالغ القایی(iPSCs) کمک کنند.

فرایند مرسوم در بازبرنامه ریزی سلول های فیبروبلاست پوستی به iPSCs، شامل وارد کردن ژن های مربوط به چهار فاکتور رونویسی به DNA این سلول ها است. آنتی بادی هایی که در این غربالگری بوسیله محققین شناسایی شده اند می توانند به گیرنده های سطح سلول های بالغ متصل شوند و به عنوان جایگزینی برای سه فاکتور رونویسی مرسوم در بازبرنامه ریزی عمل کنند. این امر موجب می شود که سلول های iPSC بدست اید که کمترین دستکاری را در هسته اش داشته است.

همان طور که گفته شد در حال حاضر تولید iPSCها بوسیله وارد کردن ژن های مربوط به فاکتورهای رونویسی Oct4، Sox2، Klf4 و c-Myc به سلول های بالغ صورت می گیرد و مشکلی که در این روش وجود دارد استفاده از وکتورهای ویروسی است که خود مشکلاتی را ایجاد می کند و تولید بیش از حد این فاکتورها نیز منجر به سرطانی شدن سلول می شود. از طرف دیگر، طی تکوین طبیعی جانوران، هویت سلول تحت تاثیر سیگنال های مولکولی که از بیرون سلول می آیند و منجر به القای تغییراتی در فعالیت ژنی می شوند تعیین می شود و در نتیجه خطری را متوجه DNA خود سلول نمی کند. به همین منظور بالدوین و همکارانش در TSRI، برای جایگزینی چهار فاکتور مذکور، مجموعه ای بیش از 100 میلیون آنتی بادی را مورد غربالگری قرار دادند. در آزمایش های اولیه آن ها آنتی بادی هایی را شناسایی کردند که می توانند جایگزین Sox2 و c-MYC شوند. به همین ترتیب آن ها در ادامه دو آنتی بادی را شناسایی کردند که می توانند جایگزین فاکتور رونویسی Oct4 شوند. اما تاکنون آنتی بادی که بتواند جایگزین Klf4 شود را شناسایی نکرده اند ولی امیدوارند که با غربالگری  های بیشتر برای این فاکتور نیز جایگزینی پیدا کنند.

در این مطالعه، محققین دریافتند که یکی از آنتی بادی های جایگزین Sox2 به پروتئینی در غشای سلول به نام Basp1 متصل می شود. این اتصال مانع از فعالیت طبیعی Basp1 می شود و در نتیجه مهار موجود روی WT1 را بر می دارند. این فاکتور رونویسی(WT1) نیز به نوبه خود فعالیت چندین ژن را تغییر می دهد و منجر به افزایش مرحله بنیادینگی سلول ها می شود.

استفاده از این آنتی بادی ها برای بازبرنامه ریزی سلول های بالغ می تواند بسیاری از مشکلات و چالش های پیرامون تولید iPSCها را برطرف سازد.

پایان مطلب/