به گزارش بنیان به نقل از Sciencedaily، محققان گزارش کرده اند سلول های ملانوما فاکتورهایی را ترشح می کنند که فیبروبلاست های استروما را فعال می کنند و تومورزایی را افزایش می دهند. نتایج مطالعه این گروه از محققان در British Journal of Cancer به چاپ رسیده است. این مطالعه از اهمیت همکاری سلول های توموری و سلول سالم موجود در محیط اطراف آن ها حمایت می کند. با هدف قرار دادن سلول های توموری به منظور کاهش پروتئین های ترشح شده می توان رفتارتهاجمی تومور را کاهش داد و پیشرفت بیماری  را مهار کرد. ملانوما کشنده ترین سرطان پوست است و مسوول 80 درصد از مرگ ومیرهای ناشی از سرطان پوست می باشد و به سرعت به غدد لنفاوی و دیگر ارگان ها گسترش می یابد در حالی که ملانوما در مراحل اولیه قابل درمان است در مراحل بعدی که  فاز رشد عمودی یا  VGPنامیده می شود متاستاز به کررات دیده می شود  و متوسط زمان زنده ماندن بیمار کم تر از 9 ماه است. زمانی که ملانوما وارد این مرحله می شوداغلب با جهش ژنی BRAFV600E همراه است که در 50 درصد موارد ملانوما دیده می شود. این جهش  مسیر آنزیم خاصی را فعال می کند که در بسیاری از فرایندهای سلولی نقش دارند. با استفاده از رده های سلولی ملانوما که از نظر ژنتیکی تغییر داده شده اند و موش های آزمایشگاهی xenograft، محققان دریافته اند سلول های ملانوما که  دارای جهش BRAFV600E هستند میزان بیشتری از چندین سایتوکاین و آنزیم  Matrix Metalloproteinase-1 یا MMP-1 را بیان می کنند. سایتوکاین ها پروتئین هایی هستند که بر روی سیستم ایمنی عمل می کنند و می توانند برای مبارزه با سرطان به بدن کمک کنند. MMP  ها نیز با چندین فرایند سلولی از جمله ترمیم بافت و متاستاز مرتبطند. محققان می گویند ارتباط مکانیکی بین BRAFV600E و MMP-1 وجود دارد که شبکه سلول های طبیعی اطراف تومورهای ملانوما را تغییر داده و باعث حمایت بیشتر این نوع سلول ها از رشد تومور و پیشرفت آن می شوند. Vemurafenib دارویی است که به طور اختصاصی جهش BRAFV600E را هدف قرار می دهد و قادر است بیان چندین پروتئین را که برای فعال کردن این بر هم کنش لازم هستند، کاهش دهد. محققان قصد دارند مطالعه خود را برای پاسخ به این سوال ها ادامه دهند که آیا داروی Vemurafenib محیط اطراف تومور را نرمال می کند یا آن را از فعال شدن محافظت می کند و این که چه زمانی برای هدف قرار دادن محیط اطراف تومور و نرمال کردن آن مناسب بوده و پاسخ بیماران به درمان را افزایش می دهد.
پایان مطلب/