به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress،   پلاناریاها جانورانی هستند که از سلول های بنیادی پرتوان برای رشد مجدد بافت های از دست رفته بعد از آسیب استفاده می کنند. این مطالعه در گزارشی تحت عنوان" بیان zic-1 درنئوبلاست پلاناریاها بعد از آسیب، ترمیم قطب قدامی را کنترل می کند" ارائه شده است.

گونه های زیادی در جانوران وجود دارند که قادر به بازسازی و ترمیم هستند اما مکانیسم هایی که آسیب ها را به فعال سازی سلول های بنیادی و تولید بافت جدید مرتبط می سازند به خوبی درک نشده است. زیست شناسان  تکوینی ثابت کرده اند که جنین اولیه اغلب جانوران  از سازمان دهنده های بافتی استفاده می کنند که پروتئین هایی را ترشح می کنند که اجازه برقراری ارتباطات سلول-سلول برای تشکیل اندام ها را می دهند. اما این که چه تعداد سازمان دهنده های بافتی باید تشکیل شود تا اجازه ترمیم را به جانوری مثل پلاناریا بدهد معلوم نیست. یک سرنخ موجود شناسایی پروتئین ترشحی به نام نوتوم(Notum) در مطالعات قبلی بود که یکی از اجزای سازمان دهنده های بافتی مورد نیاز برای ترمیم سر در پلاناریا است. نوتوم با مهار سیگنالینگWnt موجب ترمیم سری می شود.

این محققین دریافته اند که  بیان پروتئین نوتوم و ترمیم سر به ژن zic-1 احتیاج دارد که پروتئین متصل شونده به DNA را کد می کند که موجب فعال سازی سلول های بنیادی در همان ابتدای بی سر شدن این موجودات می شود.

سلول های بنیادی انسانی در نهایت می توانند برای ساختن یا ترمیم بافت های پیچیده به کار روند اما رایج ترین مطالعات در مورد این سلول ها روی توانایی آن ها در ایجاد  سلول های تمایز یافته در ظروف کشت فوکوس کرده است.

با توجه به آن چه گفته شد محققین ارتباط بالقوه قدیمی را بین سیگنالینگWnt و zic-1 و در مورد استفاده از سلول های بنیادی برای ترمیم شناسایی کرده اند که پیشنهاد می کند ممکن است روزی سلول های بنیادی برای ایجاد بافت سازمان دهنده و برای تشدید و تقویت ترمیم اسیب مورد استفاده قرار گیرند.

پایان مطلب/