به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، درمان سرطان مثانه حاد محدود به جراحی و شیمی درمانی است که متاسفانه نتایج ان ها قانع کننده نیست و هیچ درمان هدفمند دیگری در حال حاضر وجود ندارد. با توجه به این مطلب محققین مکانیسم هایی را در تکوین سرطان مثانه شناسایی کرده اند که عضلات را مورد هجوم قرار می دهد. آن ها دریافتند که رشد مجدد سلول های بنیادی سرطانی به طور فعال موجب مقاومت درمانی به داروهای شیمی درمانی می شود. این مکانیسم پارداوکسی است که منجر به مقاومت درمانی می شود و ما انتظار آن را نداشتیم. سلول های بنیادی سرطانی به طور فعال رشد می کنند و به آسیب های ایجاد شده یا آپوپتوز ایجاد شده به دلیل دوره های مختلف شیمی درمانی مقاومت نشان می دهند که مشابه با مکانیسمی است که به موجب آن سلول های بنیادی در بافت های طبیعی به اسیب های ناشی از زخم پاسخ می دهند. این تکثیر به دلیل آزادسازی متابولیتی به نام پروستاگلاندین E2 (PEG2) از سلول های درحال مرگ صورت می گیرد که موجب می شود که سلول های بنیادی سرطانی ایجاد جمعیت های توموری کنند که اندازه شان طی شیمی درمانی کاهش یافته است.

در سلول های طبیعی، این بخشی از فرایند ترمیم زخم می باشد که به موجب آن پروستاگلاندین E2، سلول های بنیادی بافت ها را برای رشد مجدد القا می کنند. در سرطان، پروستاگلاندین E2 رشد سلول های بنیادی سرطانی بیشتر را در بین سیکل های مختلف شیمی درمانی القا می کند. زمانی که شیمی درمانی استفاده می شود در فواصلی متوقف می شود تا مغز استخوان و سلول های بنیادی طبیعی فرصتی برای ریکاوری داشته باشند و مجددا سیکل های شیمی درمانی آغاز می شوند. در این فواصل زمانی سلول های بنیادی سرطانی نیز با توجه به پروستاگلاندین E2 مترشحه از سلول های درحال مرگ القا شده،  فرصتی برای بازیابی خودشان می یابند.

پایان مطلب/