به گزارش بنیان به نقل ازnews-medical.net، این مطالعه برای ایجاد یک جایگزین درمانی مناسب، از پیوند صفحات چند لایه ای هپاتوسیت ها و فیبروبلاست ها به فضای زیر جلدی موش رت های مدل شده برای نارسایی پیشرفته کبدی استفاده کرده است. نتایج این مطالعه نشان داد که سلول ها در قالب صفحات چند لایه هپاتوسیتی در مقایسه با سلول های پیوند شده با روش های متدوال دیگر بقای بهتری دارند و سلول ها تکثیر شده و عملکرد خود را در مدل جانوری برای بیش از دو ماه حفظ می کنند. محققین در دانشگاه ناگاساکی می گویند که تاکنون هیچ مطالعه ای از این صفحات مهندسی شده برای درمان بیماری های کبدی استفاده نکرده است. این مطالعه نشان داده است که صفحات هپاتوسیتی چند لایه و تولید شده از هپاتوسیت های اولیه و فیبروبلاست های پوستی اولیه قادرند بعد از پیوند تکثیر کرده و عملکرد کبد میزبان را حمایت کنند و این در حالی است که سطح آلبومین سروم ظرف مدت دو ماه به سطح نرمال نزدیک می شود. محققین این سلول های فیبروبلاستی را به عنوان فیدر استفاده کردند تا به حفظ بقا و عملکرد هپاتوسیت ها در in vitro و in vivo کمک کند. محققین می گویند که با استفاده از روش ها مرسوم تزریق درون طحالی و درون پورتالی تنها شمار اندکی از سلول ها می توانند پیوند شوند و مقادیر زیادی از آن ها می میرند. اما این صفحات سلولی پیوند شده به صورت زیر جلدی، یک ماه بعد از پیوند سطح بیان آلبومین بی نهایت بالاتری را نشان می دهند.

پایان مطلب/