به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، سمندرها در بین مهره داران چهارپای امروزی توانایی بازسازی حیرت انگیزی را ترمیم اندام های حرکتی و اندام های داخلی آسیب دیده و یا از دست رفته نشان می دهند و این فرایند می تواند بارها در طول زندگی موجود تکرار شود. مکانیسم کنترل کننده این توانایی ترمیمی بالا مورد علاقه بسیاری از محققینی بوده است که در زمینه طب ترمیمی کار می کنند و یافتن اطلاعات بیشتر در این زمینه می توان به علم پزشکی در مشکلات انسانی نیز کمک کند. سمندرها تنها گونه ای نیستند که قادر به ترمیم اندام حرکتی شان هستند اما آن چه آن ها را منحصربفرد می کند توانایی ترمیم اندام های حرکتی آن ها با مکانیسمی شبیه جنین زایی است. عموما تکوین اندام حرکتی در همه چارپایان از یک فرایند بسیار حفاظت شده طی تکامل تبعیت می کند(هرچند تنوعاتی در شکل و عملکرد این اندام های حرکتی وجود دارد). شکل و ترتیب انگشتان سمندرها در مقایسه با سایر چارپایان به طور برعکس است و این امر خود سوالی است که بیش از یک قرن است که ذهن محققین را درگیر کرده است. محققین می گویند آیا این تفاوت تکوینی در اندام حرکتی تکاملی است و با ظرفیت های ترمیمی این موجودات مرتبط است. اطلاعات جدید بدست آمده از ثبت های فسیلی چشم اندازهای جدیدی را در مورد تکامل ظرفیت عظیم بازسازی در سمندرهای مدرن ارائه می دهد. در این مطالعه محققین گروه های مختلف دوزیستان در دوره های کربونیفر و پرمین را مورد بررسی قرار دادند و نشان دادند که گروه های مختلف چارپایان فسیلی قادر به بازسازی پاها و دم هایشان به روشی شبیه سمندرهای امروزی بوده اند. فسیل هایی که در این مطالعه استفاده شد از مجموعه های متفاوت فسیلی بود که در موزه برلین موجود بود. دوزیست های فسیل شده تحت شرایط بسیار حفاظت شده و کنترل شده ای نگهداری می شوند و بسیاری از اطلاعات فردی و مراحل تکوینی موجود را براحتی نشان می دهند. این ثبت های فسیلی خارق العاده می تواند اجازه دستیابی به جزئیات تکوین و بازسازی اندام حرکتی را بدهد. این ثبت های فسیلی نشان می دهد که تکوین اندام حرکتی در سمندرهای امروزی و توانایی بازسازی حیرت انگیز آن ها ویژگی مختص این سمندرها نیست و به احتمال بسیار زیاد در بسیاری از اجداد چارپایان امروزی نیز وجود داشته است.

پایان مطلب/