به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، سلول های بنیادی پرتوان انسانی را می توان از دو منبع تهیه نمود: سلول های بنیادی جنینی و سلول های بنیادی پرتوان القایی. مطالعات نشان داده است که این سلول های بنیادی می توانند استفاده های درمانی امیدوارکننده ای در طب بازساختی در بسیاری از بیماری های مخرب داشته باشند. با تمام این اوصاف بسیاری از محققین در مورد این که این سلول ها اغلب بعد از استفاده به خوبی با بافت  و یا اندام مورد نظر یکپارچه نمی شوند نگرانی هایی دارند، زیرا در صورت یکپارچه نشدن، رفتارهای تکثیری و پراکنشی آن ها با مشکلاتی مواجه می شود و گاهی می توانند منجر به تومور شوند. اما مطالعات جدید نشان می دهند که این نگرانی در مورد روش ها و سلول های بنیادی که امروز مورد استفاده قرار می گیرند تقریبا بی جا است، زیرا این سلول ها به صورت کاملا مناسب پیوند می شوند. پروفسور مک لارن در دانشگاه کمبریج می گوید بهترین راه برای تست این که چگونه سلول های بنیادی به خوبی به درون بدن الحاق می شوند، پیوند آن ها به جنین در مراحل اولیه تکوین و مشاهده چگونگی تکوین آن است. از آن جایی که این امر در مورد انسان از نظر اخلاقی امکان پذیر نیست، محققین از جنین موش استفاده می کنند. روش گلد استاندارد برای این کار قرار دادن سلول های بنیادی درون بلاستوسیست موش و ارزیابی پراکنش سلول های بنیادی به درون بافت های مختلف است. مطالعات گذشته نتوانسته بودند که با موفقیت سلول های بنیادی پرتوان انسانی را به درون جنین وارد کنند. با این حال در مطالعه ای جدیدی پروفسور پدرسون نشان داده است که می توان این کار را با موفقیت انجام داد. در این مطالعه آن ها نشان داده اند که سلول های بنیادی پرتوان انسانی معادل یک بخش از جنین هستند و به این دلیل تلاش های قبلی در وارد کردن این سلول های بنیادی پرتوان به درون جنین با شکست مواجه می شده است که این سلول های بنیادی با مرحله صحیح تکوین جنینی(مرحله ای که جنین میزبان در آن قرار دارد) مطابق (match) نیست. محققین می گویند برای این که پیوند مناسب، موفقیت آمیز و بی خطری داشته باشیم باید این سلول های بنیادی در مرحله مناسب و دیرهنگام تری به نام گاسترولا به جنین پیوند کنید. اگر این سلول های بنیادی در زمان مناسب پیوند شوند، می توانند رشد کرده و به طور طبیعی تکثیر شوند و با بافت جنین میزبان ادغام شوند. محققین می گویند: یافته ها ما در این مورد که سلول های بنیادی انسانی می تواند به طور طبیعی در جنین موش ادغام شود و تکوین یابد به ما اجازه می دهد که ابعاد مختلف تکوین انسان را طی یک بازه زمانی خاص مورد بررسی قرار دهیم.

پایان مطلب/