به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، اولیگودندروسیت ها سلول هایی هستند که قادر به تولید غشای میلینی هستند. این غشا یا غلاف میلینی به صورت پوششی عایق اطراف سلول های عصبی و آکسون ها عمل می کند و در نتیجه پیام های عصبی و پالس های الکتریکی با سرعت بیشتری منتقل می شوند. این اولیگودندروسیت ها از سلول های پیش سازی به نام OPC ها مشتق می شوند که سلول های شبه بنیادی با توانایی تقسیم و تولید سلول های اولیگودندروسیتی هستند. این مطالعه نشان داده است که تکوین سلول های پیش ساز اولیگودندروسیت به سلول های میلین ساز نیازمند متیلاسیون DNA است که این فرایند از طریق آنزیم متیل ترانسفراز(DNMTs) صورت می گیرد. زمانی که این گروه ها اضافه می شوند، ژن ها خاموش می شوند. محققین ژن های بسیاری را شناسایی کرده اند که برای تولید میلین مناسب باید خاموش شوند. محققین نشان داده اند که برداشتن Dnmt1 در رده های اولیگودندروسیتی نه تنها رشد سلول ها را محدود می کند بلکه منجر به استرس سلولی می شود که با شواهد بالینی مانند کاهش میلین بافت عصبی مشخص می شود. موش هایی که در آن ها Dnmt1 حذف شد، عوارض بالینی زیادی از جمله تشنج و عدم کنترل حرکات بدنی و در نهایت مرگ را نشان دادند. درک بهتر این امر که چرا متیلاسیونDNA برای تشکیل میلین مهم است و چرا برخی از ژن ها باید طی تشکیل اولیگودندروسیت ها از سلول های پیش ساز خاموش شوند می تواند کاربردهای بالینی مهمی برای ترمیم میلین و یا سلول درمانی بیماری هایی مانند MS داشته باشد.

پایان مطلب/