تاریخ انتشار: چهارشنبه 11 مرداد 1396
استفاده از مدل خوکی برای مطالعه بیماری های مزمن گوارشی

  استفاده از مدل خوکی برای مطالعه بیماری های مزمن گوارشی

محققین براین باورند که با تست داروها روی مدل خوکی می توانند نرخ نارسایی این داروها برای برخی بیماری های مربوط به غذاهای پر چربی مانند سرطان کولون و دیابت نوع دو را به حداقل برسانند.
امتیاز: Article Rating

به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، در این مطالعه محققین دریافته اند که خوک هایی که دارای پروفایل باکتریایی گوارشی و سیستم ایمنی مشابه با انسان هستند، دو جمعیت کلونی زا از سلول های بنیادی مجزا به نام های ASCL-2 و BMI-1 دارند. سلول های بنیادی کلونی زایBMI-1 نقش حیاتی را در چگونگی تشکیل سرطان کولون(کارسینوژن) و نحوه عبور مواد از پوشش سلولی دیواره روده یا نفوذپذیری سیستم گوارشی بازی می کنند.

هفت مورد از هر ده مرگی که در آمریکا اتفاق می افتد به دلیل بیماری های مزمن است و در این میان میزان نارسایی داروها و درمان هایی که برای مقابله با این شرایط مزمن استفاده می شوند، قابل توجه است. درمان هایی که در موش موفقیت آمیز هستند، همیشه در مورد انسان نیز موفقیت آمیز نیستند. به همین دلیل محققین به ایجاد یک مدل خوکی پرداختند که بتواند جایگزینی برای مدل های موشی باشد و به نحو بهتری پاسخ دهی به داروها را شبیه سازی کند.

در این مطالعه محققین در مرکز جامع سرطان آمریکا از تکنیک فلورسنس برای شناسایی سلول های بنیادی موجود در کولون خوک هایی که با رژیم غذایی پر کالری و رژیم غذایی استاندارد تیمار شده بودند استفاده کردند. آن ها دو نوع سلول بنیادی ASCL-2 مثبت و BMI-1‌ مثبت را در کولون خوک مشاهده کردند که مشابه سیستم انسانی بود. مطالعات بیشتر نیز نشان داد که مدل خوکی دارای میکروبیوم گوارشی مانند میکروبیوم انسانی است که حاوی بیش از 30 تا 50 تریلیون باکتری است. در روده، سلول های بنیادی درون کریپت های روده ای قرار دارند و زمانی که سلول های سطحی آسیب می بینند، این سلول های بنیادی از این کریپت ها یا غارها بالا می آیند و به ترمیم آسیب می پردازند. در خوک هایی که رژیم غذایی پرچربی داشتند، محققین  مشاهده کردند که سلول های بنیادی از بخش حفاظت شده کریپت ها بیرون می آیند و خودشان نیز در معرض آسیب قرار می گیرند. در مورد خوک ها و انسان ها، به نظر می رسد که بیشتر سلول های بنیادی BMI-1 می باشد که به سمت بالا حرکت می کنند و در معرض آسیب قرار می گیرند. بنابراین به نظر می رسد که این سلول های بنیادی BMI-1 که از کریپت ها بیرون می آیند، زمانی که در معرض سیگنال های التهابی و سمی قرار می گیرند(در زمان تغذیه با رژیم غذایی پرچربی) تبدیل به سلول های سرطانی می شوند.

رژیم غذایی پرچربی بدین معنی است که فیبر زیادی در این غذا وجود ندارد و از آن جایی که این فیبرها منبع غذایی اصلی باکتری های گوارشی هستند، این باکتری ها شروع به خوردن موکوس گوارشی می کنند و شروع به تولید توکسین هایی می کنند که منجر به التهاب می شود. در این میان سلول های بنیادی که با قصد ترمیم از کریپت ها خارج می شوند در معرض این توکسین ها قرار گرفته و تبدیل به سلول های سرطانی می شوند.

پایان مطلب/

ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

کلیدواژه
کلیدواژه