تاریخ انتشار: دوشنبه 20 شهریور 1396
استفاده از حامل پروتئینی برای تخریب خود به خودی سلول های سرطانی

  استفاده از حامل پروتئینی برای تخریب خود به خودی سلول های سرطانی

تیمی از دانشگاه مهندسی Vanderbilt دریافتند که مولکول هایی می توانند با قرار گرفتن بر روی یک پروتئین وارد بدن انسان بشوند و تومور را تخریب کنند.
امتیاز: Article Rating

به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، تحقیقات محققان دانشگاه Vanderbilt به دانشمندان انکولوژیست کمک می کند تا بهتر بتوانند از مقاومت دارویی، سمیت و تعدادی از موانع دیگر جلوگیری کنند تا ژن درمانی موفقی برای درمان سرطان انجام دهند. این روش مخصوصا برای بیماران مبتلا به سرطان پستان سه گانه منفی مفید است که نوعی سرطان به شدت تهاجمی است و حدود 15 تا 20 درصد موارد را تشکیل می دهد. محققان دراین مطالعه قسمت موثر اسید نوکلئیک را بر روی یک پروتئین مانند آلبومین قرار دادند  تا آنرا با زمانی مقایسه کنند که اسید نوکلئیک بر روی نانوذره jetPEI  (نانوذره حمل کننده ی دست سازی که به طور گسترده برای خاموش کردن ژن های توموری استفاده می شود)  قرار می گیرد.

 اسید نوکلئیک می تواند رفتار سلول های سرطاتی را کنترل کند اما برای رسیدن آن به هدف، نیاز به یک حامل است. تیم تحقیقاتی تغییراتی در مولکول RNA  مداخله ای کوچک بوجود آوردند و آن را siRNA-L2 نامیدند. این نوع siRNA باعث می شود که نوکلئیک اسید سریعتر به آلبومین متصل شود . آلبومین خود به عنوان حاملی برای اسیدهای چرب آزاد استفاده می شود. siRNA-L2  که از آلبومین به عنوان حامل استفاده می نماید، مسمومیت ایجاد نمی کند به همین دلیل می توان از آن برای انتقال دز بالای داروهای ضد سرطان بدون اینکه آسیبی به بیمار وارد شود، استفاده نمود. دلیل استفاده از آلبومین در این مطالعه وجود غلظت بالای آلبومین بصورت طبیعی دربدن است. siRNA-L2 بوسیله ی پیوند آب گریز به آلبومین متصل می شود. اگر siRNA-L2 بصورت مستقیم و بدون استفاده از آلبومین به بدن وارد شود به راحتی توسط کلیه از بدن دفع و بی اثر می گردد و اگر بوسیله ی نانوذره ی دیگری حمل شود توسط کبد برداشت می گردد. آلبومین چندین روز می تواند در بدن به گردش در بیاید و دسترسی سلول ها ی سرطانی را به مولکول siRNA-L2 راحت تر نماید. از آنجایی که متابولیزم سلول های سرطانی بیشتر از سلول ها در حالت عادی است آلبومین هایی که به سلول های سرطانی می رسند به دلیل گردش خون بالاتر، بیشتر می باشند. مولکول های با سایز کوچک به راحتی می توانند وارد سلول های سرطانی شوند.

در نهایت مولکول siRNA-L2  که بوسیله ی آلبومین حمل می شوند در صد درصد سلول های توموری بررسی شده مشاهده شد و زمانی که siRNA-L2 بوسیله jetPEI  در بدن قرار گرفت تنها شصت درصد از سلول های سرطانی حاوی siRNA-L2 بودند. برای آزمودن نتایج حاصله در انسان از افراد داوطلب شرکت در مطالعه مبتلا به سرطان سینه استفاده نمودند.

نتیجه ی حاصل از مطالعه  نشان داد که siRNA-L2 که توسط آلبومین حمل می شود سه برابر موثرتر از siRNA ای می باشد که توسط نانوذره ی ساختگی حمل می شود.

با توجه به اینکه بروز سرطان به چندین عامل وابسته است، برای کاهش اثرات و درمان سرطان بهتر است از خاموش کردن چند ژن بصورت همزمان استفاده کرد در غیر اینصورت بیمار سرطانی مقاوم به درمان خواهد شد.

پایان مطلب/

ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

کلیدواژه
کلیدواژه