تاریخ انتشار: دوشنبه 16 بهمن 1396
چگونه داربست های فلزی فرایند بهبود استخوان را تقویت می کنند

  چگونه داربست های فلزی فرایند بهبود استخوان را تقویت می کنند

مطالعه ای جدید نشان می دهد که چگونه سازه های بهینه سازی شده از نظر مکانیکی تحت عنوان داربست های شبکه ای تیتانیومی می توانند بازسازی استخوان را بهینه سازند.
امتیاز: Article Rating

به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، القای بازسازی استخوان زمانی که هدف درمان نقص های استخوانی بزرگ باشد  اهمیت ویژه ای می یابد. در مطالعه ای پیش درمانگاهی در مرکز جراحی های اسکلتی عضلانیCharité's ،محققین نشان داده اند که سرعت و کارایی فرایند بازسازی استخوان به سفتی ایمپلنت مورد استفاده بستگی دارد و سازه های نرم تر فرایند بهبودی را تقویت می کنند.

درمان نقص های استخوانی بزرگ که به دلایلی مانند ترومای حاد، عفونت و سرطان استخوان ایجاد می شوند، یک چالش بزرگ در زمینه جراحی تروماست. این شکستگی ها یا نقص های استخوانی به خودی خود درمان نمی شوند و در موارد خیلی شدید فرد را ناچار به قطع عضو می کنند. یک راه حل استفاده از بافت استخوانی خود فرد(اتولوگ) است که خود با محدودیت هایی همراه است. اما محققین در مرکز جراحی های اسکلتی عضلانیCharité's نشان داده اند که می تواند با استفاده از داربست های شبکه ای تیتانیومی که دقیقا مناسب آسیب دیدگی فرد طراحی و ساخته شده اند این مشکل را حل کرد.

این تکنیک از داده های سی تی اسکن برای تولید مدل سه بعدی از استخوان آسیب دیده و نقص استخوانی استفاده می کند. با استفاده از یک پرینتر سه بعدی با تکنولوژی پخت لیزری، از این داده ها برای ساخت داربست تیتانیومی مطابق با نیازهای بیمار استفاده شد. این سازه سفارشی با استفاده از جراحی به استخوان آسیب دیده ایمپلنت شد. نتایج این رویکرد امیدوار کننده بودند و از 19 بیماری که در این مرکز مورد جراحی با این ایمپلنت ها قرار گرفتند، همه آن ها درمان شدند. در این سازه ها برای پیشبرد بازسازی استخوان، داربست شبکه ای تیتانیومی با بافت استخوانی خود فرد، فاکتورهای رشد و مواد جایگزین استخوان پر شد. این داربست بهینه سازی شده ساختاری شبیه کندوی زنبور عسل دارد که در راستای یکدیگر کانالی را برای رشد داخلی استخوان ایجاد می کند. این مطالعه نشان داده است که رشد مجدد استخوان با توجه سفتی داربست ایمپلنت شده متفاوت است. داده های مربوط به رادیوگرافی سه ماه بعد از استفاده از ایمپلنت های با سفتی متفاوت نشان داد که ایمپلنت های نرم در مقایسه با ایمپلنت های سفت، رشد استخوانی سریع تری را در پاسخ به تحریک مکانیکی افزایش یافته نشان می دهند. این مطالعه نشان داده است که ویژگی های بیوشیمیایی ایمپلنت، کیفیت و کمیت استخوان جدیدا شکل گرفته و نوع استخوان شکل گرفته درون داربست را تحت تاثیر قرار می دهد.

پایان مطلب/

ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

کلیدواژه
کلیدواژه