در مطالعه ای که اخیرا در Nature به چاپ رسیده است، تیمی از محققین انستیتو کارولینسکا سوئد گزارش کرده اند که رشد استخوان در موش مطابق با اصول مشابهی با تولید سلول های خونی، پوستی و سایر بافت ها اتفاق می افتد. این امر درک پیشین در مورد رشد استخوان مبنی بر وابستگی این فرایند به شمار محدودی از سلول های پیش ساز را زیر سوال می برد.

تحقیقاتی جدید روی مسیری که فیبرهای عصبی طی تکوین اولیه گورخرماهی وارد دیواره طناب نخاعی می شوند می تواند منجر به ایجاد درمان های بازسازی کننده برای آسیب هایی شود که به شبکه بازویی وارد شده اند. شبکه بازویی گروهی از اعصابی است که از طناب نخاعی شروع شده و به بازو می روند.

بهبودی زخم های اپی تلیالی قرنیه که بوسیله سلول های بنیادی اپی تلیالی قرنیه وساطت می شود، شفافیت قرنیه را حفظ می کند و با حفظ اپی تلیوم سالم قرنیه، بینایی را بهبود می بخشد. التهاب دائمی و هایپر اسمولاریته(یا خشکی چشم) می تواند به سطح چشم و سلول های بنیادی/پیش ساز سطح آن آسیب برساند.

تیمی از محققین دانشگاه توکیو رشد مسیرهای مغزی را مدل سازی کرده اند.

پیوند سلول های پیش ساز اندوتلیالی مشتق از مغز استخوان انسانی به مدل موشی بیماری اسکلروزیس جانبی آمیوتروفیک(ALS) موجب شد که نورون های حرکتی بیشتری زنده بمانند و با ترمیم سد خونی-نخاعی(BSCB) موجب آهسته شدن پیشرفت بیماری شد.

طی مراحل آخر تکوین قلب، برهمکنش های بین اندوکاردیوم(لایه داخلی سلولی) و میوکاردیوم(عضله قلبی) حیاتی است. مطالعه پیام رسانی بین این دو لایه سلولی طی اولیه ترین مراحل تکوین قلب بسیار پیچیده تر است.

از دست رفتن قطعات کامل مری غالبا از درمان برای سرطان مری یا ناهنجاری های مادرزای ناشی می شود و روش های موجود برای ایجاد پیوستگی مری کافی نیستند.

عقب ماندگی ذهنی، ویژگی های چهره ای تغییر یافته و مشکلات قلبی همگی مسائلی هستند که کودکان مبتلا به سندرم کاستلو با آن مواجه هستند.

مطالعه ای جدید بوسیله دانشگاه پزشکی کارولینای جنوبی نشان داده است که پیوند هم زمان جزایر پانکراسی موشی و سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از بیمارانی که از پانکراتیت مزمن رنج می برند، می تواند بقا و عملکرد جزایر پانکراسی را تقویت کند.

هدف قرار دادن یک ژن کلیدی قبل از تولد می تواند روزی به درمان سندرم داون کمک کند و این می تواند از طریق معکوس کردن تکوین غیر طبیعی مغز و بهبود عملکرد شناختی بعد از تولد اتفاق بیافتد.

سلول های بنیادی پرتوان در طب بازساختی از اهمیت زیادی برخوردار هستند اما روش های غربالگری بهتری برای جداسازی بی خطر و استفاده موثر از آن ها در درمان مورد نیاز است.

بافت زیست پرینت شده سه بعدی مشتق از سلول های بنیادی می تواند در آینده ای نزدیک برای درمان بیماری های کلیوی پیشرفته استفاده شود.

نوع جدیدی از اختلالات مادرزادی که ناشی از گروهی از موتاسیون ها در یک ژن مربوط به بیماری های مغزی است بوسیله محققین شناسایی شده است.

محدودیت های ذاتی موجود در استفاده از اتوگرافت و آلوگرافت ضخیم برای درمان زخم های شدید موجب تسریع روند تولید رویکردهای جایگزین از جمله جایگزین های درمی و معادل های پوستی زیستی مهندسی بافت شده است.