پژوهشگران موفق به کشف یک microRNA شده اند که می تواند در کنار داروی ضد استروژن از پیشرفت سرطان پروستات جلوگیری کند.

فعال کردن مسیر سیگنالینگ Wnt با تولید سلول های پیش ساز از سلول های تمایز یافته و تمایز مجدد آن ها به سلول های مورد نیاز می تواند در بازسازی کلیه آسیب دیده نقش داشته باشد.

در بیماری پارکینسون، سلول های عصبی تولید کننده دوپامین که حرکات ما را کنترل می کنند از بین می روند.

محققین انسیتو سلول های بنیادی هاروارد راه حلی را ارائه دادند که به موجب آن ویروس های کشنده سرطان می توانند سلول های توموری را به صورت موثرتری از بین ببرند.

به نظر می رسد که دو مولکول پروتئینی که به صورت قفل و کلید با یکدیگر عمل می کنند، موجب افزایش تشکیل عروق خونی غیرطبیعی در مفاصلی می شوند که به وسیله آرتریت روماتوئید تحت تاثیر قرار گرفته است.

محققین و پزشکان دانشگاه ساوتهمپتون موفق شده اند اولین جراحی لگن را با استفاده از ایمپلنت های پرینت شده سه بعدی و پیوند سلول های بنیادی استخوانی کامل کنند.

یک تیم بین المللی از محققان برروی گروهی از بیماران دچار سندرم myelodysplastic به مطالعه پرداخته و نتایج قابل توجهی در مورد وجود سلول های بنیادی سرطان به دست آورده اند. این سندرم نوعی بدخیمی خونی است که می تواند به myeloid leukemia حاد تبدیل شود.

برای اولین بار محققین موفق شده اند که در حیوانات شبه انسان(میمون ها) بافت استخوانی جدیدی را با استفاده از سلول های بنیادی پرتوان القا شده(iPSCs) تولید کنند.

با مطالعه سلول های عصبی و کبدی ایجاد شده از سلول های بنیادی پرتوان القا شده یک روش بالقوه دو جانبه را برای درمان بیماریNiemann Pick نوع C شناسایی کرده اند. این بیماری یک اختلال ژنتیکی است.

رئیس بخش پیوند بیمارستان محک مطالبی را از فعالیت های انجام شده در بخش پیوند سلول های بنیادی بیمارستان محک، تعداد پیوندهای انجام شده، میزان موفقیت آمیز بودن پیوند ها و... ارائه داد.

موش های که به دلیل وضعیتی شبیه MS قادر به راه رفتن نیستند، دو هفته بعد ازدرمان با سلو ل های بنیادی انسانی قادر به راه رفتن شدند.

با توجه به تحققیق صورت گرفته به وسیله دانشمندان دانشگاه پنسیلوانیا، تحریک جمعیت خاصی از نورون های مغزی می تواند فرایند یادگیری را تغییر دهد.

محققان انگلیسی توانسته اند پتانسیل یک دارو را برای بهبود تاثیر پرتودرمانی در توقف رشد تومورنشان دهند.

محققین آمریکایی و کره ای یک دستگاه شبه چیپ را طراحی کرده اند که می تواند ظرف مدت چند دقیقه هزاران سلول را به تنهایی مرتب و ذخیره کند. این سیستم شبیه چیپ های حافظه ای دستیابی تصادفی است اما به جای الکترون، سلول ها را حرکت می دهد.

درحالی که به نظر می رسد که بازیابی جریان خون به یک اندام حرکتی آسیب دیده می تواند برای آن خوب باشد، اما در واقع این می تواند موجب آسیب های بیشتر به اندام و تعویق فرایند احیا شود.