به گزارش بنیان به نقل از medicalnewstoday، این محقق و همکارانش دو آزمایش را روی موش انجام دادند: در اولین آزمایش، آن ها به بررسی این مطلب پرداختند که ببینند زمانی که این جانوران در معرض BBN قرار می گیرند و سلول های بیان کننده سونیک هج هاگ در معرض رنگ فلورسنس مجزایی قرار می گیرد چه اتفاقی می افتد. در آزمایش دوم، آن ها از تکنیک ژنتیکی استفاده کردند تا به طور انتخابی سلول های بیان کننده سونیک هج هاگ را قبل از در معرض BBN قرار گرفتن بکشد.

در اولین مورد آن ها مشاهده کردند تنها چند ماه بعد از در معرض BBN قرار گرفتند تقریبا تمام پوشش مثانه با مارکر سبز فلورسنس که نشان دهنده سلول های بوجود آمده از سلول های بنیادی shh+ بود، نشان دار شده است. زمانی که این سلول ها به موش دیگری پیوند شدند، این سلول های نشان دار شده توانستند ایجاد سرطان کنند اما سلول هایی که shh‌را بیان نمی کردند قادر به این کار نبودند. در مورد دوم، هیچ توموری در جانورانی که سلول های بنیادی به طور انتخابی در آنها کشته شده بودند شکل نگرفت. البته حذف این سلول های بنیادی موجب شد که ساختار پوشش مثانه تا حدی مختل شود و در واقع بازسازی مناسبی صورت نگیرد. اما سرطان مثانه ناشی از موتاسیون در یک سلول بنیادی یا تعداد بیشتری است؟

 محققین از یک موش مهندسی ژنتیک شده که دارای سلول های بیان کننده پروتئین فلورسنس استفاده کرده اند که می تواند به طور تصادفی رنگ آبی، سبز و یا زرد را نشان دهد. آن ها این موش را موش رنگین کمان می نامند. این امر به محققین اجازه می دهد که تعیین کنند منشا این سلول از کجاست. برای مثال اگر همه سلول های تومور قرمز باشند این نشان می دهد که همه آن ها از یک سلول منشا گرفته اند.

پایان مطلب/