به گزارش بنیان به نقل از medicalnewstoday، دکتر یوناس فرایزن در انستیتو کارولینسکا می گوید که ما دریافته ایم که سلول های ضربان دارد قلب(کاردیومیوسیت ها) خودنوزایی می کنند. پیش از این مشخص نبود که آیا انسان با تعداد محدودی کاردیومیوسیت متولد می شود یا این که این سلول ها در طول عمر خودنوزایی می کنند. دکتر فرایزن می گوید که فرایند نوزایی این سلول ها در طول زمان تغییر می کند به نحوی که در یک فرد 20 ساله سالانه حدود یک درصد کاردیومیوسیت ها تغییر می کنند و نرخ این تغییرات با افزایش سن در 75 سالگی به 0.45 درصد می رسد. اگر بتوانیم چگونگی و مکانیسم تولید این کاردیومیوسیت های جدید را شناسایی کنیم، این امر می تواند هدفی بالقوه برای داروهایی باشد که این فرایند را تحریک کرده و به بازسازی قلب آسیب دیده کمک می کنند.

برای یافتن این که چگونه این سلول های قلبی جدید تولید می شوند، محققین از قدمت کربن14 برای برآورد این که چه زمانی این سلول ها در طول زندگی تولید می شوند، استفاده کردند. آن ها دریافتند که در طول حیات فرد، کمتر از 50 درصد کاردیومیوسیت ها تغییر می کنند. سطح کربن 14 می تواند برای قدمت گذاری سلول ها استفاده شود، زیرا سطح این ایزوتوپ از زمان اولین تست های بمب اتم در سال 1950  تاکنون افزایش پیدا کرده است. هم چنین سطح این ایزوتوپ در سلول های انسان ها و جانورانی که روی کره زمین زندگی می کرده اند نیز افزایش یافته است. با این حال، سطح کربن 14 در DNAی ما از زمانی که این تست ها ممنوع شده است کاهش یافته است. در نتیجه با توجه به سطح کربن 14 در زمان مختلف در سلول های خاص به محققین اجازه داده است که تعیین کنند هر سلول دقیقا چه زمانی متولد شده است. در مجموع این مطالعه جدید با استفاده از قدمت گذاری کربن پیشنهاد می کند که بازسازی کاردیومیوسیت ها می تواند رخ دهد اما میزان آن بسیار اندک است.

پایان مطلب/