به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، اغلب نارسایی های قلبی بدلیل مرگ عضلات قلبی ناشی از حملات قلبی اتفاق می افتند. از آن جایی که عضلات قلبی نمی توانند بازسازی کنند، نواحی آسیب دیده با بافت اسکار جایگزین می شوند که قادر به انقباض نیست و در نتیجه عملکرد قلبی را به میزان بسیاری زیادی کاهش می دهد. این امر موجب می شود که قلب رشد ضعیفی داشته باشد و نتواند مقدار خون کافی را به سراسر بدن پمپاژ کند. این امر که نارسایی قلبی نام دارد با علایمی مانند خستگی، ضعف شدید و نفس های بریده بریده و کوتاه همراه است. سالانه نزدیک به 5/6 نفر در آمریکا مبتلا به نارسایی قلبی می شون و بیش از 600 هزار نفر نیز بدلیل ابتلا به این عارضه از بین می روند. در حال حاضر درمان موثر و قطعی برای آن وجود ندارد.

در مطالعه ای جدید محققین حملات قلبی را در میمون های ماکائو که از نظر اندازه و فیزیولوژی قلبی شبیه به انسان هستند، القا کردند. دو هفته بعد آن ها سلول های قلبی مشتق از سلول های بنیادی جنینی را به این میمون ها و پیرامون بافت اسکار آن ها تزریق کردند. هر جانور تقریبا 750 میلیون کاردیومیوسیت مشتق از سلول های بنیادی جنینی را دریافت کردند. چهار هفته بعد آن ها مشاهده کردند که برون ده قلبی در میمون های تیمار شده با کاردیومیوسیت های مشتق از سلول های بنیادی جنینی، تا 40 درصد نسبت به میمون هایی که سلول درمانی نشده بودند، افزایش یافت. نتایج MRI حاکی از تشکیل بافت عضلانی جدید در قلب و کاهش بافت اسکار در قلب جانور بود. بافت عضلانی جدید 10 تا 30 درصد بافت اسکار را جایگزین کرد. محققین براین باورند که با امیدوار کننده بودن این سلول درمانی در مدل های جانوری، می توان به موثر بودن آن در نمونه های انسانی نیز امیدوار بود.

پایان مطلب/