به گزارش بنیان به نقل از Sciencedaily، در آنالیزهای که اخیرا محققین روی داده های جمع آوری شده از بیمارانی انجام داده اند که ظرف یک سال بعد از پیوند سلول های بنیادی مرده اند، به نتایج جالبی رسیده اند. در این مطالعه دکتر امیلی جانستون و همکارانش در دانشگاه آلاباما دریافته اند که بین مراقبت های قوی آخر عمری بیمارانی که ظرف یکسال بعد از سلول درمانی می میرند و مدت زمان زنده ماندن آن ها ارتباط مستقیمی وجود دارند اما هنوز مطمئن نیستند که این مراقبت ها مطلوب بیماران نیز می باشد. در واقع برخی از بیماران خواستار درمان بیشتر هستند و برخی دیگر دوست دارند در آخر عمر خود به حال خود واگذاشته شوند و راحت باشند. در واقع بهبود مراقبت های آخر عمر همواره یک هدف برای پزشکان و محققین بوده است اما باید مطمئن بود که این مراقبت ها همان چیزی است که بیماران نیز خواهان آن هستند.

طبق آمار ارائه شده در این مطالعه که مربوط به 2100 بیمار بالغ و کودک است، 83 درصد بیمارانی که تحت مراقبت های شدید قرار گرفتند در بیمارستان جان خود را از دست دادند، 49 درصد آن ها در بخش های مراقبت های ویژه بودند و 45 درصد ناچار به لوله گذاری شدند. گروه با خطر بالا در این مطالعه بیماران 15 تا 21 ساله و 30 تا 59 ساله مبتلا به لوکمیای لنفوبلاستیک و هم چنین بیمارانی بودند که در زمان پیوند سلول های بنیادی دچار عوارض جانبی ناخواسته شده بودند. با این حال، داده های ارائه شده نشان نمی دهد که آیا بیماران راغب به استفاده از مراقبت های شدید در آخر عمر خود هستند یا خیر. به عقیده جانستون، این آمار می تواند تحت تاثیر ارتباط برقرار کردن مراقبین بیماران با این درمان ها و هم چنین هزینه های اضافی که بیماران ناچار می شوند در این فاز پرداخت کنند نیز قرار گیرد و در واقع روی تمایل آن ها برای استفاده از این درمان ها تاثیر بگذارد. اما آن چه می توان به طور قطع و با توجه به یافته های این مطالعه گفت این است که قبل از شروع درمان های شدید، باید مشاوره های لازم با بیماران و مراقبین آن ها صورت گیرد.

پایان مطلب/