به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، مطالعات زیادی در جهت ایجاد روش هایی برای ترمیم این آسیب و بهبود عملکرد قلبی صورت گرفته است. یکی از این رویکردهای امیدوار کننده  بافت عضلانی قلبی ساخته شده از ابریشم عنکبوت است. محققین دانشگاه نورنبرگ با همکاری محققین دانشگاه بیرون به بررسی این امر پرداخته اند که آیا یک پروتئین ابریشم مصنوعی که در آزمایشگاه تولید شده است برای مهندسی بافت قلبی مناسب است یا خیر.

سیلک یا ابریشم با داشتن یک جزء ساختاری به نام فیبروئین که موجب قوام مکانیکی آن می شود، می تواند کلیدی برای ساخت بافت قلبی مصنوعی باشد. این محققین ویژگی های ابریشم مشتق از یک کرم ابریشم هندی را ارزیابی کردند و مناسب بودن آن برای استفاده شدن به عنوان داربست در مهندسی بافت قلبی را نشان دادند. در این مطالعه دکتر توماس اسکیبل و همکارانش پروتئین ابریشم نوترکیب eADF4(κ16)  را از عنکبوت های باقی تولید کرده و به کمک باکتری های اشرشیا کلی آن را در مقادیر زیاد تولید کردند. آن ها در ادامه مناسب بودن پروتئین ابریشم را در آزمایشگاه و برای تولید بافت قلبی تست کردند. آن ها یک اسلاید شیشه ای را با لایه نازکی از این پروتئین پوشاندند که دارای بار مثبت هستند. به دلیل وجود بار منفی روی سطح سلول ها و این بار مثبت مربوط به این پروتئین، سلول ها با فیلم ابریشمی می چسبند. مقایسه این پروتئین با فیبرونکتین موجود در محیط طبیعی قلب، نشان داد که این پروتئین می تواند عملکرد سلول های قلبی را به خوبی حفظ کند و موجبات رشد مناسب آن ها را فراهم کند.

پایان مطلب/