سلول های بنیادی دارای توانایی هایی مانند خودنوزایی یا تمایز هستند که حفظ این ویژگی های در شرایط مختلف امری مهم است.

مهندسین MIT با استفاده از یک سری نانوذره خاص راهی را برای خاموش کردن ژن های اختصاصی درون سلول های مغز استخوان یافته اند که می تواند نقش مهمی را در تولید سلول های خونی بازی کند. این نانوذرات می توانند برای درمان بیماری های قلبی و افزایش تولید سلول های بنیادی برای سلول درمانی بیماران نیز مورد استفاده قرار گیرند.

نتایج مطالعه ای در بیمارستان عمومی ماساچوست(MGH) نشان داده است که یک داروی تحت بررسی که نشان داده است پیشرفت بیماری مخرب عصبی اسکلروزیس جانبی آمیوتروفیک(ALS) را آهسته می کند، پتانسیل افزایش بقا و زنده مانی بیماران را دارد.

به تعلیق در آمدن درمان های باروری به دلیل همه گیری بیماری COVID-19 اثرات روانی متنوعی را روی زنانی گذاشته است که روند درمانی شان یا نوبت درمانی شان کنسل شده است، اما فاکتورهای مراقبتی متعددی وجود دارد که می تواند به آن ها در آینده کمک کند.

مولتیپل اسکلروزیس(MS) یک اختلال خود ایمن است که زمانی ایجاد می شود که سلول های ایمنی به سیستم عصبی حمله می کند. در این میان سلول های T با داشتن انواع مختلف نقش مهمی را در فرایندهای خود ایمنی بازی می کنند.

محققین با استفاده از یک مدل ریاضی که در نوع خود منحصر به فرد محسوب می شود راهی را برای مطالعه برهمکنش های بین سیستم ایمنی و انواع مختلف سلول های سرطانی شناسایی کرده اند.

محققین مدل جدیدی از فناوری human-on-a-chip را ارائه کرده اند که از توانایی این سیستم برای ارزیابی صحیح تر و سریع تر درمان های جدید برای ALS حمایت می کند و می تواند به فرایند تکوین داروها سرعت ببخشد.

محققان در مطالعه ای جدید یک درمان غیر تهاجمی را نشان داده اند که می تواند کیفیت و تعداد تخمک ها را حفظ کرده و احیا کند و موجب از بین رفتن یک سد بزرگ در باروری زنان پیر شود.

محققین آجرهای توخالی کوچک الهام گرفته شده از بلوک های لگو را تولید کرده اند که می توانند به عنوان داربستی برای بازسازی و رشد بافت های نرم و سخت استفاده شوند. هر کدام از این آجرها به صورت مکعب های تقریبا یک و نیم میلی متری هستند.

رشد مو به سلامت سلول های پاپیلای درمی(DP) بستگی دارد که که چرخه رشد فولیکول مو را تنظیم می کند. درمان های موجود برای ریزش مو و طاسی نیز گران قیمت و غیر موثر هستند.

تیمی از محققین بین المللی به سرپرستی دکتر سارا ویکستروم در دانشگاه هلسینکی مکانیسمی را شناسایی کرده اند که احتمالا منجر به مهار ریزش مو می شود.

پژوهشی بوسیله محققین ژاپنی در دانشگاه های کیوتو و توکائی در مجله Optics Letters به چاپ رسیده است که نشان می دهد که پالس های نوری تراهرتز بیان ژن را در سلول های بنیادی تغییر می دهد و می توان از این ویژگی در تحقیقات سلول های بنیادی و پزشکی بازساختی استفاده کرد.

اختناق(آسفیکسی) تغییرات بیماری شناختی ناشی از فقدان اکسیژن در هوای تنفسی است که می تواند به اندام هایی مانند مغز آسیب بزند.

روش های غیر ژنتیکی برای کاهش تکثیر ناخواسته سلول، ابزار ارزشمندی برای تولید نورون های دوپامینی مشتق از سلول های بنیادی پرتوان القایی(iPSCs) هستند

دلیل عدم موفقیت بسیاری از شیمی درمانی ها مقاومت پیدا کردن آن ها به چندین دارو طی پدیده ای موسوم به Multidrug resistance(MDR) است. اغلب سلول های توموری با افزایش تولید پروتئین های پمپ کننده دارو به خارج سلول توانایی MDR یا مقاومت دارویی را کسب می کنند و در نتیجه موجب بی اثر شدن شیمی درمانی می شوند.