به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، سلول های لنفوئیدی ذاتی(ILCs) در سطح موکوسی قرار گرفته اند و پاسخ های ایمنی را تقویت می کنند، یکپارچگی موکوسی را حفظ می کنند و اندام زایی لنفوئیدی را پیش می برند. تا به امروز سه زیر مجموعه از سلول های لنفوئیدی ذاتی تعریف شده است که سیتوکین های افکتور قابل ملاحظه ای را به دنبال یک استرس مضر تولید می کنند. این سلول های لنفوئیدی ذاتی نقش حیاتی را در تنظیم پاسخ های نوع یک، دو و سه(یا سلول های Th17) بازی می کنند و ایمنی حفاظتی میزبان و هموستازی روده ای را کنترل می کنند. محققین چینی در انستیتو بیوفیزیک و آکادمی علوم چین یک زیر جمعیت تنظیمی از  سلول های لنفوئیدی ذاتی موسوم به ILCregs را شناسایی کرده اند که در روده وجود داشته و هویت ژنتیکی متفاوت از سلول های لنفوئیدی ذاتی یا سلول های T تنظیمی(Tregs) دارند. طی تحریک التهابی ILCregs ها می توانند در روده القا شوند و فعال شدن ILC1s و ILC3s را از طریق ترشح اینترلوکین 10 سرکوب می کنند و منجر به حفاظت در برابر التهاب روده ای ذاتی شوند.

علاوه براین، بدنبال التهاب روده ای TGFβ1 نیز بوسیله ILCregs ترشح می شود و TGFβ1 اتوکرین، ILCregs را حفظ کرده و افزایش می دهد. بنابراین، ILCregs یک نقش مهاری در پاسخ ایمنی ذاتی و در جهت رفع التهاب روده این بازی می کند. محققین براین باورند که این ILCregsها می توانند به عنوان درمانی بالقوه برای احیای تحمل ایمنی در بیماری های التهابی و اتوایمن مزمن استفاده شوند.

پایان مطلب/