به گزارش بنیان به نقل از HealthDay، لنفومای Mantle-cell یکی از 70 زیرنوع لنفومای غیر هاجکین است و سالانه حدود 4200 نفر در آمریکا مبتلا به این بیماری شناخته می شوند که این آمار بیشتر افراد سالخورده را شامل می شود.

بیماری لنفوما معمولا لاعلاج است اما درمان های متنوعی اخیرا ارائه شده است که توانسته است تا حدی زندگی بیماران را افزایش دهد. در برخی از بیماران، میزان تحمل شیمی درمانی افزایش یافته است و پیوند سلول های بنیادی به آن ها موجب احیای سلول های خونی طبیعی است. اما با وجود این که این درمان تا مدتی جواب می دهد اما در نهایت اغلب بیماران دچار عود مجدد بیماری می شود.

در مطالعه ای جدید محققین دانشگاه نانت فرانسه، داروی rituximab(ریتوکسان) را همراه با درمان های استاندارد، برای بیماران مبتلا به لنفوما تست کردند و مشاهده کردند که چهار سال بعد از شروع درمان با این دارو، 83 درصد این بیماران هنوز زنده هستند و پیشرفت بیماری نیز در آن ها دیده نشده است، این در حالی است که این میزان در مورد کسانی که تنها مورد شیمی درمانی و پیوند سلول های بنیادی قرار می گیرند، 64 درصد است. محققین براین باورند که ریتوکسان در صورت تجویز با دوز بالای داروهای شیمی درمانی می تواند به از بین سلول های B‌سرطانی کمک کند. برخی از این بیماران می توانند بعد از تیمار با این دارو، مورد پیوند با سلول های بنیادی اتولوگ قرار گیرند. این بدین معنی است که آن ها قادر خواهند بود سلول های بنیادی خون ساز خودشان را داشته باشند که قبل از دریافت رژیم دارویی از آن ها گرفته شده اند و مجددا به بیماران برگردانده می شوند و سلول های خونی سالم و جدیدی را تولید می کنند. این نشان می دهد که  داروی ریتوکسان می تواند درمانی امیدوار کننده برای لنفوما باشد اما در حال حاضر قیمت بالای این دارو خود مشکلی در این زمینه محسوب می شود.

پایان مطلب/