تیمی از محققین دانشگاه ملی چین دریافته اند که می توان از چای سبز به عنوان مکانیسم کنترلی برای فعال سازی از راه دور سلول درمانی استفاده کرد.

پیشرفت های آزمایشگاهی با استفاده از ارگانوئیدهای مغزی به این امر کمک کرده است که چگونه از این سیستم های مدل برای درک تکوین مغز انسانی و بیماری های مربوط به آن استفاده شود.

محققین دانشگاه مینه سوتا به تحقیقی پیشگامانه روی سلول های بنیادی و سلول های کشنده ذاتی(NK cells) برای درمان لوکمیای میلوئید حاد (AML) و لنفومای سلول B پرداخته اند.

یک ترکیب موثر در کشتن سلول های بنیادی گلیوبلاستومایی مقاوم به درمان شناسایی شده است که امیدها را برای تولید داروهایی که قادر به ریشه کن کردن این سرطان کشنده باشند افزایش داده است.

از اوایل دهه 90، شیمی درمانی همراه با پیوند سلول های بنیادی اتولوگ به درمانی استاندارد برای نوروبلاستومای پر خطر تبدیل شده است. بیماری که در کودکان رخ می دهد و در سلول های مغزی خارج از مغز و بویژه در غدد آدرنال و گهگاهی در گردن، سینه و لگن شروع می شود.

با وجود افزایش سن بچه دار شدن در چند دهه گذشته در ایالات متحده ، تحقیقات کمی در مورد استنباط و نظر افراد در مورد سن ایده آل برای فرزندآوری وجود دارد.

سلول های اپی تلیالی روده ای(IECs) در معرض انواع متنوع استرس های محیطی مانند باکتری ها و سموم قرار دارند، اما مکانیسمی که به موجب آن سلول های اپی تلیالی استرس را حس می کنند به خوبی درک نشده است.

محققین فرانسوی در دانشگاه پاریس پیش از این ظرفیت بالقوه تعدیل کنندگی ایمنی سلول های پیش ساز قلبی انسانی(hCPCs) برای ترمیم قلب بعد از انفارکته میوکاردی را نشان داده اند و این پژوهش منتج به یک کارآزمایی بالینی فاز یک و دو با استفاده از این سلول ها در بیماران مبتلا به انفارکته میوکاردی در چندین مرکز درمانی شده است.

نتایج مطالعه ای بوسیله ساویتز و همکارانش در دانشگاه تگزاس نشان داده است که سلول های مغز استخوان که در فاز I یک مطالعه برای درمان سکته ایسکمیک استفاده کرده اند نه تنها بی خطر و مناسب بوده اند بلکه منجر به ریکاوری بهتر بیماران نیز شده اند.

شکستگی های استخوانی و یا مشکلات و عوارض مربوط به استئوپورز در افراد پیر یکی از مشکلات بزرگ برای نظام سلامت جهانی محسوب می شوند.

جایگزین های استخوانی سنتتیک، مواد امیدوار کننده ای در ترممی نواقص استخوانی محسوب می شوند اما کارایی آن ها می تواند با استفاده از عوامل زیست فعال مانند فاکتورهای رشد به طور قابل توجهی بهبود یابد.

پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا گامی دیگر به ایمن کردن، دقیق تر کردن و آسان تر کنترل کردن CAR T cell درمانی نزدیک شده اند. آن ها سیستمی را ایجاد کرده اند که به آن ها اجازه می دهد انتخاب کنند که CAR T cell در کجا و در چه زمانی فعال شود تا سلول های سرطانی را تخریب کند بدون این که به سلول های طبیعی آسیبی برساند.

طی تکوین جنینی، سیستم عصبی مرکزی، پوست و اندام های حسی از یک صفحه سلولی موسوم به اکتودرم منشا می گیرند. در حالی که مطالعات متعددی به نحوه تشکیل این بخش ها از اکتودرم پرداخته اند اما مطالعه ای فرایند در انسان تاکنون امکان پذیر نبوده است.

استفاده از ژن درمانی شانس موفقیت درمان افراد مبتلا به مشکلات ایمنی و خونی مانند کم خونی داسی شکل و لوکمیا را افزایش داده است. این بیماری ها که زمانی نیازمند پیوند مغز استخوان بودند؛ در حال حاضر می توانند با مدیفه کردن سلول های بنیادی خون ساز خود بیماران و تصحیح مشکل ژنتیکی دخیل در بروز بیماری با موفقیت درمان شوند.

برای اولین بار، جنین های مصنوعی تولید شده بدون اسپرم و تخمک بعد از ایمپلنت شدن به موش های ماده شروع به شکل دادن جنین های زنده کرده اند. با این حال، این جنین ها دارای برخی از بدریختی ها هستند و هنوز راه درازی برای تولید جنین های انسانی به این روش در پیش است.