محققین آلمانی در هلمولتز زنتروم مونیخ مکانیسمی را کشف کرده اند که واکنش های اتوایمن را در مراحل اولیه اتوایمنی جزایر پانکراسی و قبل از پیشرفت و تبدیل شدن به دیابت نوع یک تقویت می کند. بلوک کردن مولکول دخیل در این فرایند می تواند به طور قابل توجهی فعالیت سیستم ایمنی را بکاهد.

بین یک انکوژن(ژن سرطان زا) و بیان یک میکروRNAی سرکوب کننده سرطان ارتباط معکوسی وجود دارد که می توان از آن به نفع افزایش بقای بیماران مبتلا به سرطان پانکراس استفاده کرد.

سلول های T گیرنده آنتی ژن کایمریک(CAR T cells) مشتق از سلول های بنیادی/پیش ساز خون ساز (HSPC) قادر به پیوندهای طولانی مدت در مدل های ایدز هستند.

محققین مونت سینای دریافته اند که سلول های ایمنی طبیعی موسوم به ماکروفاژها که در بافت سینه سالم و در اطراف مجاری شیری ساکن هستند، نقش اصلی را در کمک به سلول های سرطانی برای ترک سینه و متاستاز به سایر بافت های بدن بازی می کنند. در واقع این سلول ها قبل از شکل گیری تومور به ایجاد متاستاز کمک می کنند.

تومورهای شایع کلیوی بسیار کوچک هستند(کمتر از 1.5‌اینچ). این تومورها معمولی در سی تی اسکن هایی که دلایل مختلف انجام می گیرند به شکل تصادفی تشخیص داده می شوند. اما سوال هایی که وجود دارد این است: آیا این تومورها بدخیم هستند و باید بوسیله جراحی برداشته شوند یا این که خوش خیم بوده و می توان آن ها را به حال خود گذاشت.

برای بیش از یک میلیون آمریکایی که با دیابت نوع یک زندگی می کنند، تزریق روزانه انسولین حکم مرگ و زندگی دار دارد. در حالی که تصور می شود درمانی برای این بیماری وجود نداشته باشد، محققین دانشگاه کورنل دستگاهی را تولید کرده اند که می تواند انقلابی در مدیریت این بیماری ایجاد کند.

اپاندیموما، نوعی تومور مغزی است که به شیمی درمانی مقاوم است. در حالی که توالی یابی های ژنومی اهداف مولکولی را ارائه کرده اند و منجر به درمان های دقیق سرطانی برای بسیاری از سرطان شده اند، اما اهداف موثری برای اپاندیموما شناخته نشده است.

در تلاش برای بهبود راه های تولید و رشد سلول های اندتلیالی شریانی در آزمایشگاه، تیمی از محققین زیست شناسی بازساختی در انستیتو Morgridge در دانشگاه ویسکونزین مادیسون، مدل جدید و قوی را برای مطالعه مشخصه های بیماری های عروقی ارائه کرده اند.

با توجه به مشکلات و محدودیت هایی که بر سر راه پیوند سلول های بنیادی وجود دارد، محققین همواره به دنبال یافتن راهی هستند که از محصولات این سلول ها برای اهداف درمانی و تحقیقاتی استفاده کنند.

بسیاری از ژن های دخیل در ترمیم طبیعی طناب نخاعی آسیب دیده لامپری در ترمیم سیستم عصبی محیطی پستانداران نیز دخیل هستند.

روش جدیدی بوسیله محققین دانشگاه نیوساوت والز طراحی شده است که راهی را برای پیش بینی این که آیا بیماران مبتلا به مشکل خونی سندرم میلودیسپلازی به درمان پاسخ نی دهند یا خیر.

تیمی از محققین ایتالیایی و اتریشی نشان داده اند که یک داروی مورد تایید FDA برای درمان لوکمیای لنفوسیتیک مزمن(CLL) برای گروهی از بیماران به اندازه کافی موثر نیست.

در مطالعه ای جدید محققین در یو سی دیویس، خواستار یک احتیاط در تلاش برای برای مهندسی ژنتیک سلول های بنیادی خون ساز(HSC) هستند که به منظور القای مقاومت به مرگ سلولی حین پیوند روی آن ها انجام می پذیرد. در حالی که رویکردهای ژن درمانی می توانند به طور دراماتیکی شرایط بیماران را بهبود ببخشند اما باید در مورد خطرات استفاده از آن ها نیز هوشیار بود.

مجاری فالوپ دور انداخته شده و حاصل از هیسترکتومی می توانند منبع مناسبی از سلول های بنیادی اهدایی باشند.

محققین در تلاش برای رشد اندام های قابل پیوند به انسان، برای اولین بار جنین هایی را تولید کرده اند که حاوی ترکیبی از سلول های بنیادی خوک و انسان است. این مطالعه در مراحل اولیه خود است و مشکل تر از آن چیزی است که انتظار می رفت.