سلول‌های بنیادی در پلاناریا درون محیطی پویا و سازمان‌یافته قرار دارند که با سیگنال‌های متابولیکی و سلول‌های پشتیبان، سرنوشت آن‌ها را در بازسازی بافت کنترل می‌کنند.

ترکیب مهارکننده‌هایDNMT با ایمنی‌درمانی PD-1 با فعال‌سازی مکانیسم تقلید ویروسی، توانسته پاسخ درمانی بیماران مبتلا به لنفومNK/T مقاوم را به‌طور چشمگیری افزایش دهد.

گروهی از دانشمندان توانستند سلول‌های خونی انسان را تنها با استفاده از ترکیب شیمیایی ویژه‌ای از مولکول‌های کوچک به سلول‌های بنیادی پرتوان تبدیل کنند.

سلول‌های بنیادی سرطان پروستات (PCSCs)، نقش کلیدی در عود و پیشرفت بیماری ایفا می‌کنند و هدفگیری این سلول‌ها امیدهای تازه اي در درمان ایجاد کرده است.

پژوهشگران با استفاده از فناوری انتقالmRNA و نانوذرات توانستند در مدل‌های ناباروری مردانه، فرآیند تولید اسپرم را احیا کنند.

از ترکیبات موثر از درخت "می‌موسوپس کافرا" و مشتقات نیمه‌صناعی آن، ماده‌ای تولید می‌شود که به طور انتخابی سلول‌های سرطانی پستان، کبد و پروستات را از بین می‌برد.

پژوهشگران نشان دادند که پیوند سلول‌های بنیادی خونساز می‌تواند در بیماران نوجوان و جوان مبتلا به لوسمی لنفوبلاستیک حاد نتایج قابل‌توجهی ایجاد کند.

مطالعات اخیر نشان می‌دهند که ALS یک بیماری خودایمنی است، زیرا سلول‌های ایمنی به پروتئین‌های سیستم عصبی حمله می‌کنند.

دانشمندان دانشگاه کمبریج موفق شده‌اند مدل‌هایی شبیه به جنین انسان را در آزمایشگاه پرورش دهند که قادر به تولید سلول‌های خونی هستند.

سلول‌های بنیادی مزانشیمی با توانایی محافظت و بازسازی سلول‌های گانگلیون شبکیه (RGCs)، پیشرفت بزرگی در درمان آب‌سیاه (گلوکوم) ایجاد کرده‌اند.

پژوهشگران با استفاده از نانوذرات ابر-ادجوانت، برنامه‌ای انعطاف‌پذیر برای تقویت واکسن‌های ضدسرطان توسعه داده‌اند که قادر است حتی تومورهای سرد و مقاوم را نیز به واکنش ایمنی وادار کند.

پژوهش‌ها نشان می‌دهند کیفیت زندگی بسیاری از بیماران پس از پیوند سلول بنیادی، به‌طور چشمگیری بهبود یافته و حتی ممکن است از زندگی قبل از بیماری نیز بهتر شود.

مروری جامع بر مطالعات موجود نشان‌دهنده نقش حیاتی سلامت ژله وارتون در جلوگیری از عوارض جنینی و نوزادی است.

فناوری GoT-Multi با ترکیب همزمان شجره‌نامه ژنتیکی و وضعیت رونویسی سلول‌ها، امکان ردیابی دقیق تکامل تومورها و سلول‌های ایمنی را فراهم کرده و راه را برای پزشکی کاملاً شخصی هموار می‌کند.

چاپ زیستی سه‌بعدی با جوهرهای حاوی سلول‌های بنیادی القایی (iPSCs) و هیدروژل‌های طبیعی، امکان تولید بافت‌های شخصی‌سازی شده برای ترمیم نقص‌های استخوانی و بازسازی اندام‌ها را فراهم می‌کند.