ادغام سلول‌های بنیادی بندناف با هیدروژل‌های هوشمند و تحریک الکتریکی می‌تواند مسیر تازه‌ای در بازسازی بافت‌های آسیب‌دیده ایجاد کند.

پیشرفت‌های نوین در فناوری انجماد سلول‌های بنیادی، از جمله استفاده از مواد محافظتی پیشرفته و روش‌های گرمایش لیزری، نرخ بقای این سلول‌ها را پس از انجماد زدایی به بیش از ۹۵ درصد رسانده است.

مطالعه‌ای جدید نشان می‌دهد استروژن با سرکوب فاکتور القایی کم‌اکسیژنی (HIF-1α) و مهار کانال TRPV1، از افزایش کشنده کلسیم داخل سلولی در شرایط کم‌اکسیژنی جلوگیری می‌کند.

محققان با ابداع روشی نوین و مبتنی بر نشانگرهای ژنتیکی فلورسنت، موفق به جداسازی دقیق و ایمن بیش از ۹۰ درصد سلول‌های قلبی از سلول‌های بنیادی شده‌اند.

استفاده از سلول‌های بنیادی پالپ دندان انسان در بیماران مبتلا به بیماری هانتینگتون، نشانه‌هایی از بهبود حرکتی و ایمنی درمان را نشان داد و امید تازه‌ای برای درمان این اختلال ژنتیکی به وجود آورد.

پژوهشگران با موفقیت، اندام‌های کلیوی انسانی را به‌صورت سیستماتیک تولید کرده و آن‌ها را در کلیه خوکی طی پرفیوژن ماشینی پیوند زدند.

سرم خون بندناف (CBS) با غلظت 1 نانوگرم بر میلی‌لیتر و روش کشت میان‌چگالی (3000 سلول بر سانتی‌متر مربع)، بقا، تکثیر و stemness سلول‌های مزانشیمی بندناف انسانی (hUC-MSCs) را افزایش می‌دهد.

پژوهشگران بیمارستان سنت جود با کشف سازوکار سه‌بعدی ژن BCL11A راهی تازه و ارزان‌تر برای فعال‌سازی مجدد هموگلوبین جنینی در درمان بیماری‌های خونی یافتند.

سلول‌های بنیادی، و امکان تولید جنین‌های مصنوعی برای مطالعه رشد انسان، خون نامحدود برای پایان دادن به کمبودها و پوست و رگ‌های مصنوعی برای ترمیم زخم‌ها و نجات قلب را فراهم آورده است.

پژوهش‌های پیشرفته نشان می‌دهد که درک قوانین فیزیک، ریاضی و آمار، کلید هدایت سلول‌های بنیادی برای درمان بیماری‌هایی مانند سرطان، پسوریازیس و ترمیم آسیب‌‌‌های استخوانی است.

محققان نشان داده‌اند که بارگذاری میکرو RNA با نام miR-4289 در اگزوزوم‌های مشتق از سلول‌های بنیادی مزانشیمی خون قاعدگیِ بیماران مبتلا به Endometriosis، می‌تواند به طور چشمگیری عملکرد این سلول‌ها را تعدیل کند.

بررسی سندرم‌های پروژروئید انسانی و مدل‌های موشی برای درک مکانیسم‌های مولکولی پیری زودرس

بررسی اصول بیولوژیکی، نوآوری‌های ترجمه‌ای و ملاحظات اخلاقی در تقاطع پیری و جراحی پلاستیک

تحقیقات اخیر نشان داد آسیب عصبی باعث تغییرات سیستمیک در پاسخ ایمنی شده و به شکل متفاوتی در مردان و زنان بروز می‌کند.

امکان تولید بافت زنده در شرایط میکروگرانشی فضا به کمک چاپ سه‌بعدی پوست مصنوعی با استفاده از سلول‌های بنیادی، در مأموریت‌های طولانی‌مدت فضایی.