طبق آمار مربوط به انجمن سرطان آمریکا، نیمی از مردم کانادا در طول زندگی شان به سرطان مبتلا می شوند. زمانی که سرطان در فردی اتفاق می افتد، سلول های مهاجمی ایجاد می شوند که قادرند رشد کنترل نشده ای داشته باشند و به سایر بافت های بدن نیز متاستاز می دهند. یکی از بزرگ ترین چالش های حل نشده در زمینه سرطان، نگرانی از عود مجدد سرطان بعد از شیمی درمانی یا مقاومت به شیمی درمانی است.

دانشمندان Centro Nacional de Investigaciones Cardiovasculares روش های جدیدی برای تولید و تجزیه و تحلیل موزاییک های ژنتیکی توسعه داده اند.

محققین دانشگاه پنسیلوانیا، سلول های بنیادی ریوی را شناسایی کرده اند که بخش تبادل گازی ریه را ترمیم می کنند. آن ها این سلول های پیش ساز را از ریه انسان و موش جداسازی و ویژگی یابی کرده و نشان داده اند که آن ها برای ترمیم بافت ریه آسیب دیده بوسیله آنفلوآنزا و بیماری های تنفسی ضروری هستند.

معمولا از چربی به عنوان بافت بد تعبیر می شود اما اگر این چربی پوشاننده آکسون های عصبی باشد(میلین)، از اهمیت حیاتی فوق العاده ای برخوردار می شود.

قابلیت بازسازی سیستم عصبی مرکزی(CNS) تا حد زیادی به دلیل ویژگی های ذاتی و محیط بیرونی محدود است. تفکر عمومی که وجود دارد این است که زمانی که مغز آسیب می بیند، ترمیم و احیای بافت غیر ممکن است. اما اخیرا مطالعاتی این تفکر را به چالش کشیده است.

نتایج اولیه یک مطالعه بالینی که در آن افراد برای آماده سازی برای پیوند سلول های بنیادی خونی، مورد درمان مبتنی بر آنتی بادی قرار گرفته بودند در مقایسه با شیمی درمانی و پرتودرمانی امیدوار کننده تر نشان داده است.

محققین یک رویکرد تصویربرداری مبتنی بر توموگرافی گسیل پوزیترون(PET) را برای ارزیابی تومورهای PD-L1 مثبت ایجاد کرده اند.

محققین در دانشگاه Bath، با مطالعه چگونگی ورود پروتئین های کلید مرتیط به بیماری های مغزی به سلول های سیستم عصبی مرکزی، درک بهتری را در مورد این پروتئین ها در بیماری هایی مانند ALS و زوال عقل ارائه داده اند.

کوهنوردان می دانند که خزه هایی که به دور تنه درختان می پیچند به شمال اشاره دارند. طق مطالعه ای جدید بوسیله محققین آلمانی، این گیاهان باستانی ممکن است قطب نمای جدیدی برای پژوهش های سلول های بنیادی باشند و به محققین بگویند که چگونه سلول های بنیادی را برای اهداف پزشکی برنامه ریزی کنند.

گذشت زمان همه زخم ها را التیام می بخشد، این تنها یک سخن است و شواهد نشان می دهد که توانایی ما برای بهبود اندام یا بافت های آسیب دیده مانند پوست محدود است و بهبودی به طور کامل صورت نمی گیرد و می تواند منجر به ایجاد اسکار شود. اسکارها در مقایسه با بافت طبیعی شکننده تر هستند ، قابلیت کشسانی کمتری دارند و در آن ها فولیکول های مو، غدد چربی و عرقی شکل نمی گیرد.

محققین در مطالعات موشی نشان داده اند که سلول های بازبرنامه ریزی شده به سلول های بنیادی مغزی و پیوند شده به سیستم عصبی مرکزی، می توانند به کاهش التهاب و ترمیم آسیب ناشی از مولتیپل اسکلروزیس(MS) کمک کنند.

مغز انسان در بدو تولد شبیه یک تخته سنگ صاف و صیقلی است اما بعد از تولد و با گذشت زمان شروع به چین خوردن کرده و منظره ای شبیه مغز گردو بدست می آورد.

محققین EPFL نوع جدیدی از ایمپلنت شبکیه را برای کسانی که به دلیل از دست دادن سلول های گیرنده نوری موجود در شبکیه شان نابینا شده اند، تولید کرده اند. این ایمپلنت میدان دید بیماران را تا حدی احیا کرده و می تواند کیفیت زندگی بیماران را به طور قابل ملاحظه ای افزایش دهد.

محققین UCLA از پروتئین های رنگ شده فلورسنس برای ردیابی این چگونه کاردیومیوسیت ها در جنین موش تولید می شوند استفاده کرده اند. این یافته می تواند منجر به ارائه روش هایی برای بازسازی بافت قلبی در انسان های بالغ شود.

محققین در دانشگاه ایالتی میشیگان ذره شبه ویروسی به نام Qβ را مهندسی کرده اند که می تواند پاسخ های ایمنی ضد سرطانی را در بدن ایجاد کند و به طور بالقوه ای به عنوان یک واکسن جدید برای درمان سرطان استفاده شود.